วอน ลมพัดพา
สัญญาเคยฝากใจน้อง
วาน บอกทุ่งทอง
สองใจลู่ลมรัญจวน
หวนรักรำพึง เฝ้าคิดถึง เสน่หา
จำเสียงคำสัญญา
ฝากลมพาสู่ใจของนาง
คิดถึงข้าวรวงอุ่นทรวงไม่ห่าง
คิดถึงแก้มนางกรุ่นกลางสายลม
มีโอกาสได้เมือยามบ้าน หลังจากบ่ได้ไปตั้งหลายปี เลยถือโอกาสหาหย่างเลาะนำหมู่บ้าน สิได้คือผุบ่าว(เฒ่า)มาแต่กรุงเทพฯแหน่ มาสะดุดตากะนี่เลยคับ