กำลังแสดงผล 1 ถึง 8 จากทั้งหมด 8

หัวข้อ: ประเพณีผูกข้อมือ...คือกำลังใจ

  1. #1
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2

    ประเพณีผูกข้อมือ...คือกำลังใจ

    ตั้งแต่จำควมได้ชีวิตของนางได้รับการผูกข้อมือจากพ่อแม่ญาติพี่น้องมาหลายเทือ
    ตอนเป็นเด็กน้อยแลนเล่นก็บ่ฮู้ดอกจ้าว่าผู้ใหญ่เพินผูกให้เฮ็ดหยัง จำได้แต่ว่าเพินเอิ้น
    อี้หล่า อี้นาง แล้วเพินก็เอาด้ายสายสิญจน์มาผูกเป็นปมก่อนจับสองมือเอามาทาบกับข้อมือของนาง
    พร้อมกับคำอวยพรให้นางอยู่ดีมีแฮง ให้.... แล้วก็พากันไปเล่นเฮียนน้อยตามประสา

    ตอนนางเฮียนจบกศบ.เอกอังกฤษจากมศว.ประสานมิตร สอบบรรจุได้โรงเรียนประจำอำเภอพนมไพร บ้านเกิดของพ่อ ทางบ้านพากันผูกข้อมือสู่ขวัญให้ (เป็นครูได้บ่โดนอ้ายอยู่เมกาก็มารับไปอยู่นำเจ็ดปี)
    ได้สายสิญจน์เต็มแขน นางเลยฮู้ซึ้งถึงประเพณีอันดีงามของอีสานบ้านเฮา ว่าเป็นการให้กำลังใจแก่ลูกหลาน
    แก่คนเจ็บไข่ได้ป่วย แก่คู่บ่าวสาวตอนแต่งงาน และงานมงคลต่างๆ
    กลับมาเมืองไทยนางได้งานเป็นเลขาเจ้าของโรงเรียนเซนต์เทเรซ่า หัวหมาก กทม.
    ทำงานเป็นครูสอนอังกฤษโรงเรียนพระมารดานิจจานุเคราะห์ บางกะปิ
    จนมาสอบบรรจุได้ที่การสื่อสารแห่งประเทศไทย กองควบคุมคุณภาพและบริการไปรษณีย์
    สอบได้ที่1ของประเทศจ้า
    ก่อนนางแต่งงานกับพ่อของลูก นางฝันวามีงูใหญ่มาพันคอเกี้ยวจนตกใจตื่น
    พ่อแม่พี่น้องเพินวาสิได้พ้อเนื้อคู่ แหล่วก็แมนอีหลีเด้อจ้า ได้แต่งงานกับบ่าวพนมไพร คนร้อยเอ็ดคือกัน
    แบบผู้ใหญ่เป็นพ่อสื่อคือพ่อนางกับพ่อปู่เพินเป็นครูใหญ่คือกัน เพินเลยแอบนัดบอดให้เฮามาพ้อกัน
    ระหว่างหนุ่มรามฯกับสาวมศว. เพินเฮียนจบรัฐศาสตร์ ต่อมาก็สอบได้เป็นปลัดอบต.ได้บรรจุอยู่ในเขตอำเภอพนมไพรบ้านเกิด พอลาคลอดครบสามเดือนนางเลยลาออกไปสอบบรรจุครูกรมสามัญศึกษาได้ที่กาฬสินธุ์จ้า ไปบรรจุอยู่ในเขตอำเภอยางตลาด เป็นโรงเรียนแบบมีอาคารน้อยหลังหนึ่งเป็นตึกชั้นเดียว มีห้องเรียนเป็นอาคารมุงสังกะสีอีกหลัง สอนภาษาอังกฤษผู้เดียวมีนักเรียนเกือบสองร้อยคน
    นางก็ได้รับการผูกข้อมือตอนแต่งงาน ตอนได้งานใหม่ก็ได้รับผูกข้อมืออีกหลายเทือ
    มันคือกำลังใจให้นางอยากเฮ็ดแต่ควมดี อยากให้พ่อแม่บ่ผิดหวัง
    ที่เพินส่งเสียให้มีวิชาควมฮู้ พ่อแม่คือพระในบ้านในหัวใจที่ศักดิ์สิทธิ์อีหลีจ้า ควมกตัญญูต่อพ่อแม่สิเฮ็ดให้เฮาได้ดีเป็นคนดี นางก็สอนลูกๆแบบเดียวกันจ้า
    ตอนพาลูกเมือบ้าน ลูกก็ได้รับการผูกแขนแบบเดียวกัน การผูกแขนสิบ่มีควมหมายถ่าเฮา
    ประพฤติตนเองบ่ได้ ชีวิตนางบ่ได้โฮยด้วยดอกกุหลาบ แต่เต็มไปด้วยความยากลำบากมาตลอด
    แต่ลูกอีสานบ่เคยยอมแพ้ ความมานะอดทน ซื่อสัตย์มีในสายเลือด
    บ่เคยดูถูกผู้ได๋บ่วาจะมีอาชีพอีหยัง ขอให้เป็นคนดีสุจริต จะรวยหรือจนบ่สำคัญ
    แม่ของนางเพินจบแค่ป.4 แต่รุ่นลูกหลานก็สามารถไปได้ดี คำว่าดีบ่ได้หมายควมว่าต้องรวย
    เก่งหรือดีกั่วผู้อื่น แต่เมื่อเฮามีโอกาสดีก็อย่าถิ่มบ้านเกิดเมืองนอน
    สักมื้อก็ควรมาซอยกันพัฒนาหมู่บ้าน ตำบลของบรรพบุรุษ
    เป็นครูเป็นหมอก็สามารถเฮ็ดนาเป็นอีกอาชีพหนึงได้เพราะว่าปีหนึ่งเฮ็ดได้เทือเดียว
    ไปเฮ็ดงานจังหวัดอื่นเฮาก็เมือบ้านพากันส่งเงินให้ครอบครัว พากันเอากฐินผ้าป่ามาบ้านเจ้าของ
    ทุกอาชีพมีคุณค่าทอกัน อย่าดูถูกตนเองก็พอ ขอให้มีกำลังใจเด้อจ้าพี่น้องบ้านมหาทุกผู้ทุกคน
    ขอให้เฮาฮักแพงกันไว้ นางเป็นน้องใหม่ขอฝากชื่อพวงพะยอมไว้แน้น้อจ้า
    นางบ่ยึดติดในชีวิตที่ผ่านมาแค่อยากเล่าสู่กันฟัง เพราะตายไปก็เอาอีหยังไปบ่ได้นอกจากควมดี ควมกตัญญูต่อพ่อแม่ ต่อแผ่นดินเกิดน้อจ้า

    บ้านของเฮาที่ในเมืองร้อยเอ็ดจ้าห่างจากบ้านแม่ 62 กม. นางเกิดที่ตำบลเหนือเมือง เลยอยากปลูกบ้านที่เขตตำบลเดียวกันจ้า
    ประเพณีผูกข้อมือ...คือกำลังใจ
    ประเพณีผูกข้อมือ...คือกำลังใจ
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พวงพยอม; 12-02-2013 at 09:50.

  2. #2
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2
    งานปีใหม่ที่บ้านเมื่่อวันที่4มกราคม 2556จ้า
    ย่า ยายผูกข้อมือให้หลานสาว

    นางกับเพื่อนครูที่เคยสอนด้วยกันในงานปีใหม่จ้า

    หมอแคนเป่าแคน เพื่อนครูร้องหมอลำจ้า

    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พวงพยอม; 09-02-2013 at 17:16.

  3. #3
    Banned

    วันที่สมัคร
    Jul 2008
    ที่อยู่
    Oil Field เพชรบูรณ์/กำแพงแสน
    กระทู้
    469
    ได้อ่านประวัติย่อของคุณแม่พวงพะยอมแล้วรู้สึกภูมิใจแทนลูกๆเนาะครับที่มีคุณแม่ที่เป็นต้นแบบได้ดีเพียงนี้และเป็นบุคคลที่ควรค่าในการนำพามาเป็นแบบอย่างในการดำเนินชีวิตได้อย่างดี..แม้นจะจากถิ่นถานบ้านเกิดไปไกลเพียงใดกะยังหวลกลับมาตั้งใจพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอนจะของอยู่...แมนอยู่ครับเฮามีอาชีพใด๋กะตามอย่าสิลืมอาชีพทำนาของพ่อแม่เฮา ผมกะยังเฮ็ดนาสุปีแบบปลอดสารเคมีพอได้กินบ่ได้ขาย... "ควมกตัญญูต่อพ่อแม่สิเฮ็ดให้เฮาได้ดีเป็นคนดี" อันนี่ exactly เลยอิอิ

  4. #4
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ suny
    วันที่สมัคร
    Nov 2008
    ที่อยู่
    ภูมิลำเนา มหาสารคาม ทำงาน ประจวบ
    กระทู้
    787
    แม่นละครับประเพณีอีสานบ้านเฮา ทุกอย่างแฝงไว้ด้วยคำสอนทั้งนั้นเนาะครับ ให้ฮู้จักกตัญญูรู้คุณ ซื่อสัตย์สุจริต เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ คนอีสานบ้านเฮาส่วนมากแล้วเป็นคนที่ฮักถิ่นฐานบ้านเกิด บ่ว่าไปอยู่ไสกะอยากกลับืนถิ่นือเก่า....ดนๆมายามบ้านเป็นตาอบอุ่นเนาะครับพร้อมหน้าพร้อมตา พี่น้องเพื่อนฝูง.....จังได๋กะขอให้โชคดีทั้งครอบครัวเด้อครับ....ฟ้าวกลับมาพัฒนาบ้าเฮา

  5. #5
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2
    สวัสดีจ้าคุณกะเม็งสะเร็น

    ขอบคุณเด้อจ้าที่แวะมาให่กำลังใจกัน ที่จริงก็แค่เป็นแม่ที่รักลูกเหมือนแม่ทุกคนแหละจ้า
    ไม่ได้แตกต่างจากไผในหัวใจของควมเป็นแม่ที่อยากให้ลูกๆเป็นคนดีน้อจ้า
    ทำนาแบบปลอดสารเคมีอย่างที่คุณกะเม็งสะเร็นทำอยู่ น่าสนใจเด้อจ้า
    ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดีจ้า
    แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย พวงพยอม; 10-02-2013 at 11:28.

  6. #6
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2
    สวัสดีจ้าคุณsuny

    คนอีสานบ้านเฮาใจดีมีน้ำใจ ถ้อยทีถ้อยอาศัยต่อกันดีน้อจ้า
    ขอให้คุณsunyและครอบครัวมีความสุขและประสบความสำเร็จทุกประการตามที่ปรารถนาเด้อจ้า
    นางก็อยากเมือบ้านไวๆคือกันจ้า อยากทำอะไรหลายอย่างเลยจ้า

  7. #7
    ศึกษาหาความรู้ สัญลักษณ์ของ หนุ่มหัวตะพาน
    วันที่สมัคร
    Jun 2012
    กระทู้
    9
    เป็นจั่งได๋นอ ทางลองไอแลนด์ คือได้ยินข่าวว่า หิมะตกหลาย ทางนิวย์เจอร์ซี่กะหลายยุ แต่กะบ่ซ่าทางผุ้นดอกคือ

  8. #8
    Moderators
    วันที่สมัคร
    Feb 2013
    กระทู้
    1,094
    บล็อก
    2
    สวัสดีจ้าคุณหนุ่มหัวตะพาน

    ทางLong Island หิมะสูงท่วมหลังคารถจ้า มืออื่นบ่ฮู้วาจะไปเฮ็ดงานกันได้บ่จ้า
    ทางนิวเจอร์ซี่เป็นจั้งได๋น้อจ้า

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •