กลัว....กลัวเหลือเกิน จะให้บอกอย่างไรเริ่มต้นไม่ถูก
มันเกินขึ้นมานาน เก็บซ่อนไว้จนทนไม่ไหว เมื่อก่อนก็ไม่เคยยอมรับว่าใช่
แต่ในวันนี้...ต้องยอมรับจริงๆว่าใช่
ในชีวิตที่ผ่านมาไม่เคยกลัวอะไรเท่าใจตัวเอง..แต่ในวันนี้กลัวหนักว่าเก่าหลายเท่านัก เมื่อเทียงนี้พยาบาลมาที่บ้านก็เป็นเรื่องปกติเสียแล้วที่เค้ามาเช็กอยากอาการที่บ้าน... แต่ที่ไม่ปกติ เค้าพาหมอและล่ามมาด้วย
สรุปเดียวเย็นนี้จะมารับตัวไปตรวจอีกครั่งที่ รพ
ไม่ฉัน...ไม่อยากไป ฉันไม่อยากไปอยู่ที่รพ...ฉันกลัวเหลือเกิน...
คุณขา..คุณอยู่ไหนช่วยด้วย....ช่วยด้วยยยยยยยยย ช่วยด้วยยยยยยย
Bookmarks