ขะน้อย...กะจ้องสิไปกินดองอยู่ ฮ่า.. ...ค่อยเป็นค่อยไปครับ น้องหล่า..ช้าๆได้พล่าเล่มงาม ตั๊ว.....ให้กำลังแฮงใจครับ
มาคึดคือกันแท้จ้่า มึความสุขอย่าซิลืมเมรี มีทุกร์กะอย่าซิลืมเมรี มีงานหยังกะซาง อย่าซิลืมเป็นเด็ดขาด ปล.ถ้าไปได้ พะนะ ขอให้น้องอ้อม สุขสมหวังเด้อจ้า เอื้อยเป็นกำลังใจให้ แต่เอื้อยยังมีความฮักน้อ แต่เปิดเผยบ่ได้ มันบ่ดี พะนะ เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดเสียว่าเฮามีความรู้สึกดีๆๆ ให้คาเจ้ากะพอ (เพราะว่ามันมีวงเล็บนั้นหนา)
Bookmarks