ฉบับจีบสาว
***...เจ้าชายน้อย...***
กาลครั้งหนึ่งในดาวเล็ก ๆ ดวงดวงหนึ่งที่ห่างไกลออกไป
บนนั้น มีภูเขาไฟเล็ก ๆ สูงแค่เข่าอยู่สามลูก ดับไปแล้วหนึ่งลูก อีกสองลูกยังไม่ดับดี

ในดาวนั้น เจ้าชายน้อยอาศัยอยู่กับดอกไม้หลายพันธุ์ที่ส่วนใหญ่มีแต่สีเขียว
แต่จู่ ๆ ก็มีเมล็ดพันธุ์ดอกกุหลาบตกลงมาที่ดวงดาวนี้ เธอเบ่งบานขึ้นยามรุ่งเช้า
และแปรเปลี่ยนดาวดวงนั้นให้สวยงาม

เจ้าชายน้อยเป็นเด็ก เจ้าชายน้อยไม่รู้หรอกว่าในจักรวาลมีสิ่งสวยงามมากน้อยเพียงใด
เด็กน้อยอยู่เพียงแต่ในดาวดวงนี้ และรู้เพียงแต่ว่าดอกกุหลาบนั้นสวย
แม้ว่ายิ่งคบกันไปนานก็ยิ่งเห็นว่า ดอกกุหลาบเรื่องมากก็ปานนั้น ขี้บ่น ชอบเอาแต่ใจ
ทุกวัน ๆ เธอจะมาบ่น ปรึกษา ฟุ้งซ่าน ลังเล และเพ้อฝันอะไรต่ออะไรมากมายให้เจ้าชายน้อยฟัง
แต่เจ้าชายน้อยก็คงนั่งอยู่ตรงนั้น คอยฟังเธอทุกครั้งด้วยความตั้งใจ

ครั้งแรกดอกกุหลาบบ่นว่าหิวข้าว เจ้าชายน้อยก็ไปหาน้ำมารดให้
ต่อมาเธอบ่นว่าร้อน เจ้าชายน้อยก็ไปหาที่กำบังแดดลมมาให้
ต่อมาเธอบ่นว่าหนาว เจ้าชายน้อยก็หาครอบแก้วมาป้องกันน้ำค้างตอนกลางคืนให้

เจ้าชายน้อยไม่ใช่คนแข็งแรง
แต่ทุกครั้งที่อยู่กับเธอ เขาต้องเข้มแข็ง ยิ้ม และคอยเอาใจดอกกุหลาบที่เรื่องมากนั้นอยู่เรื่อยมา

เจ้าชายน้อยคิดว่าดอกกุหลาบนั้นถึงจะขี้บ่นแต่เธอก็เป็นดอกไม้
เธอคิดว่าหนามที่ก้านต้นสี่อันของเธอนั้นเป็นเกราะป้องกันเธออย่างดี
ทั้งที่ในความจริงแล้วมันเป็นเกราะที่แสนบอบบาง
จะมีก็แต่มือที่ทะนุถนอมของเจ้าชายน้อยเท่านั้นที่ต้องถูกแทงทุกครั้งที่เข้าใกล้เธอ
….แม้จะด้วยความรู้สึกที่ดีเพียงใด

วันหนึ่ง มีเหตุให้เจ้าชายน้อยต้องออกเดินทางไปจากดาวเล็ก ๆ ดวงนั้น
เค้าเดินทางมาถึงโลก ดินแดนที่แสนกว้างใหญ่ มีสิ่งแปลกใหม่กว่าโลกเก่าของเจ้าชายน้อยมากมาย
เมื่อเดินไป ๆ เจ้าชายน้อยก็พบกับทุ่งดอกกุหลาบที่มีดอกกุหลาบอยู่ห้าพันดอก
เจ้าชายน้อยตกใจเพราะที่ดาวดวงเดิม เจ้าชายน้อยใช้ชีวิตในวัน ๆ อยู่แต่กับดอกกุหลาบดอกเดียว
และหลงคิดไปว่าเธอเป็นสิ่งที่สุดพิเศษ ทั้ง ๆ ที่จริงแล้ว เธอสุดแสนธรรมดา
มีดอกกุหลาบเหมือนเธอตั้งห้าพันดอกบนโลกนี้ บางดอกเบ่งบานสวยงามกว่าเธอด้วยซ้ำ

ในฉับพลันเจ้าชายน้อยก็พบสุนัขจิ้งจอก และเล่าเรื่องกุหลาบให้ฟัง
สุนัขจิ้งจอกบอกว่าไม่ใช่หรอก ดอกกุหลาบไม่เหมือนกันทั้งหมดหรอก
"เธอลองกลับไปที่ทุ่ง และลองดูอีกทีซิว่ามันเหมือนกันจริงหรือ"

เจ้าชายน้อยเดินกลับไปที่ทุ่งดอกกุหลาบ นั่งคิดสักพัก แล้วก็พูดกับดอกกุหลาบว่า

"เธอทั้งหลายดูสวยก็จริง แต่เธอไม่ได้มีความหมายอะไรเลย"....

"เพราะไม่ใช่เธอที่ฉันคอยรดน้ำให้
เพราะไม่ใช่เธอที่ฉันคอยกำบังแดดลม
เพราะไม่ใช่เธอที่ฉันหาครอบแก้วมากันน้ำค้าง
เพราะไม่ใช่เธอที่ฉันคอยเฝ้าระวังแมลง
เพราะไม่ใช่เธอที่ฉันนั่งอยู่ข้าง ๆ คอยรับฟังเธอบ่น เธอฟุ้งซ่าน
หรือแม้กระทั่งในยาม ที่เธอท้อแท้สับสนและไม่อยากพูดอะไรเลยก็ตาม"...

"กุหลาบทั้งหลาย เธอไม่อาจเป็นเหมือนดอกกุหลาบธรรมดาดอกหนึ่งที่ฉันรู้จัก
เพราะกุหลาบนั้นเป็นเพียงดอกไม้เดียวที่ฉันเฝ้ารดน้ำ กำบังแดดลม หาครอบแก้วกันน้ำค้าง
และคอยรับฟังทุกอย่างจากเธอ แม้ว่าในทางกลับกันฉันอาจไม่เป็นอะไรสำหรับดอกกุหลาบดอกนั้นเลย"

สุนัขจิ้งจอกแอบอยู่ข้างหลัง เขาได้ยินสิ่งที่เจ้าชายน้อยพูด
สุนัขจิ้งจอกจึงเดินออกมาก่อนที่จะพูดว่า

"เด็กน้อย ฉันมีความลับจะบอกเธอ มันเป็นเรื่องธรรมดามากที่ใคร ๆ มักหลงลืม
เธอเชื่อฉันไหมว่า
เราจะเห็นสิ่งต่าง ๆ แจ่มชัดก็ด้วยหัวใจเท่านั้น สิ่งซึ่งเป็นเนื้อแท้มิอาจแลเห็นได้ด้วยดวงตา"
(On ne voit bien qu'avec le coeur. L'essential est invisible pour les yeux)

"ก็ด้วยวันเวลาที่เธอให้กับดอกกุหลาบ ทำให้กับดอกกุหลาบนั้นเปี่ยมค่าความหมายสำหรับเธอ"

"ก็ด้วยวันเวลาที่ฉันให้กับดอกกุหลาบ" เจ้าชายน้อยพูดซ้ำ

"ผู้คนต่างลืมความจริงข้อนี้ แต่เธอต้องไม่ลืมมัน...เธอต้องรับผิดชอบเสมอต่อสิ่งซึ่งเธอได้ผูกความสัมพันธ์ขึ้น"

“เธอจะต้องดูแลกุหลาบของเธอตลอดไป”

“ฉันจะต้องดูแลกุหลาบของฉันตลอดไป” (Je suis responsable de ma ***...เจ้าชายน้อย...***.) เจ้าชายน้อยทวนคำพูดอีกครั้งเพื่อจดจำไว้ในใจ

เจ้าชายน้อยเดินทางกลับสู่ดาวดวงเดิม กลับมาหาดอกกุหลาบที่แสนธรรมดาดอกนั้น
แต่วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไป มีเจ้าชายคนแล้วคนเล่ามาพูดคุยกับเธอ

"เจ้าชายน้อย เธออย่าลืมมารดน้ำ ครอบแก้ว และกำบังแดดลมให้ฉันนะ" ดอกกุหลาบพูด

"แล้วก็อย่าลืมมาฟังฉันบ่น บางที เผื่อฉันอยากได้อะไรจะได้บอกเธอ" เธอพูดต่อ

"ฉันรู้ว่าไม่มีใครดีกับฉันเท่าเธอ แต่ฉันไม่ได้ชอบเธอ ฉันชอบเจ้าชายอื่นไปนานแล้ว"

"ฉันจะมอบหน้าที่ทุกอย่างที่คนรักควรทำให้เธอทำ
แต่ให้เธอมีตำแหน่งเป็นเพื่อนนะ…อ่ะ…เพื่อนสนิทก็ได้"

เจ้าชายน้อยได้แต่ยิ้ม ในใจหวนคิดถึงเรื่องราวบนโลก
"ดอกกุหลาบนั้นคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับฉัน
เพราะเธอเป็นเพียงดอกไม้เดียวที่ฉันเฝ้ารดน้ำ กำบังแดดลม หาครอบแก้วกันน้ำค้าง และคอยรับฟังทุกอย่างจากเธอ"

“เธอจะต้องดูแลกุหลาบของเธอตลอดไป”....

“ฉันจะต้องดูแลกุหลาบของฉันตลอดไป”

เจ้าชายน้อยมองไปที่ดอกกุหลาบ หากมิใช่ด้วยดวงตา
เขาเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างในความเป็นดอกกุหลาบนั้น
เขาเข้าใจในนิสัยใจคอ ความนึกคิด ความฝัน ความหวัง และความเป็นตัวตนของเธออย่างกระจ่างชัด
เขาเข้าใจและพร้อมที่จะรับรู้ รับฟัง และเป็นเพื่อนที่เข้าใจเธอตลอดไป

"ฉันจะเป็นอะไรก็ได้ตามที่เธอต้องการ" เจ้าชายน้อยตอบจากใจจริง

เจ้าชายน้อยเกิดและเติบโตในดวงดาวที่ห่างไกล
เขาคิดและทำอะไรไปก็ด้วยเพียงสำนึกซื่อในความรัก
หากรู้จักเขาแล้วก็จะเห็นได้ว่า เจ้าชายน้อยไม่มีอะไรจริง ๆ
นอกเสียจากความรักและความจริงใจที่มีให้ดอกกุหลาบอย่างเรียบ ๆ สม่ำเสมอเรื่อยมา

สิ่งสำคัญไม่อาจเห็นได้ด้วยตา
เจ้าชายน้อยหวังว่าดอกกุหลาบจะเห็นความรักและความจริงใจของเจ้าชายน้อยด้วยหัวใจเธอเองในสักวัน



ที่มา : เจ้าชายน้อยฉบับจีบสาว