การทำบุญให้ได้บุญ
พระพุทธเจ้าทรงแสดงที่มาแห่บุญไว้ 3 ประการ คือ
1.บุญเกิดจากการให้ทาน
2.บุญเกิดจากการรักษาศีล
3.บุญเกิดจากการภาวนาอบรมจิตใจ
บุญเกิดจากการให้ทาน เมื่อมีการถวายสิ่งของแด่พระภิกษุสงฆ์ หรือให้สิ่งของแก่ พ่อ แม่ ญาติพี่น้อง แม้แต่เอาข้าวให้สุนัขกิน เอาเศษอาหารให้ปลากิน ขณะนั้นจะเกิดกระแสบุญแผ่ออกจากตัวผู้ให้ทันที แล้วสะสมเป็นกองบุญของผู้ใหญ่บนเทวโลก ดังนั้นตอนที่เราถวายสิ่งของแด่พระภิกษุสงฆ์ หรือให้สิ่งของแก่ใครก็ตาม เราต้องแผ่บุญทันที อย่ารอมัวไปแผ่บุญตอนสวด สัพพี เนื่องจากการแผ่บุญให้ตอนพระยถาฯ นั้นผิดเพราะกระแสบุญได้เลือนรางจางหายไปอยู่ในสวรรค์หมดแล้ว ต้องคิดแผ่บุญในทันทีทันใดว่า “บุญนี้จงเป็นของเทวดาผุ้รักษาตัวข้าหรือบุญนี้จงเป็นของเจ้ากรรมนายเวรของข้า หรือบุญนี้จงเป็นของเทวดา ภูตผี ปิศาจ เปรต ครุฑ นาค ยักษ์ ที่สถิตย์อยู่ในเรือกสวนไร่นา หรือเคหะสถานบ้านเรือนของข้า หรือบุญนี้จงเป็นของเทวดาผู้รักษาบุตรของข้า บิดาของข้า มารดาของข้า เป็นต้น”
บุญเกิดจากการภาวนา ให้ตั้งอธิษฐานก่อน เช่นว่า ขอบุญที่จะเกิดจากการภาวนาต่อไปนี้ถึงเจ้ากรรมนายเวรที่ทำให้ข้าพเจ้าเจ็บป่วย เป็น.................. หรือเราจะให้ใครก็อธิษฐานเอาเอง แล้วเริ่มภาวนาได้เลยและหลังจากภาวนาแล้วก็ให้อุทิศบุญนี้ไปอีกครั้ง บุญที่เกิดจากการภาวนานี้จะมีพลานุภาพแรงกว่าบุญที่เกิดจากการให้ทานมาก ฉะนั้นพวกภูตผีชั้นต่ำจะไม่ได้รับ เราต้องเปิดช่องไว้ก่อนที่จะภาวนา เขาจะได้รับตามกำลังความสามารถของตนเอง เพราะถ้าหากให้ตอนที่ภาวนาเสร็จจึงให้ก็เปรียบเสมือนเราปล่อยน้ำที่พุ่งแรงจากท่อดับเพลิง ตาเขาเอาพาชนะที่ไม่เหมาะสมมารับ ก็รับไม่ได้ เนื่องจากกำลังจิตไม่แข็งแรงพอ ดังนั้นเราจึงต้องให้เขาเตรียมตัวก่อนค่อยอธิษฐานเหมือนเราเปิดน้ำจากก๊อกน้ำออกค่อยๆ ใครมีภาชนะชนิดไหนก็เอามารองรับน้ำได้ตามกำลังสามารถ แต่สำหรับเทวดาบุญหนักศักดิ์ใหญ่ท่านสามารถรับบุญหนักหลังภาวนาได้
บุญที่เกิดจากการรักษาศีล การทำบุญด้วยการตั้งใจรักษาศีล ก็ย่อมเกิดกุศลเช่นกัน ทุกครั้งที่ระลึกถึงศีลตัวเองรักษาดีแล้ว ไม่ด่างพร้อยก็สามารอธิษฐานส่งบุญได้ว่า “บุญที่ข้าพเจ้าได้รักษาศีลนี้จงถึงแก่...............” หรือในการทำความดีทุกอย่าง เช่น การช่วยเหลือคน การทำประโยชน์ส่วนรวม การพูดให้คนได้สติ ย่อมก่อให้เกิดความปิติดีใจ นั้นแหละคือ บุญ ก็ให้เรารีบส่งบุญถึงผู้ที่เราต้องการให้บุญทันที
ดังนั้นการทำบุญ ถ้าเราทำด้วยความเต็มใจ มีความตั้งใจที่จะทำย่อมส่งบุญแก่เราทั้งสิ้น