.......สงสารแต่หมอน....กลัวขาดสองท่อน......เพราะนอนขยัน......กินนอนกินนอน
จนหมอนเป็นมัน.....ความรู้สึกอันหนึ่งก็ไม่ม่

......ฉะนั้นพวกเรา...อย่าได้ง่วงเหงา....คิดดูให้ดี....เจ้าอย่าขี้เกียจ...อย่าคร้านการงาน หน้าที่ พากเพียร เรียนดี จะได้มีวิชา

......ถ้าไม่พากเพียร....ไม่เล่าไม่เรียน...กินแล้วนิทรา...เหมือนอย่างสุกร....ที่เขาตอนอัณฑา...อ้วนพีดีหนา....เพราะกินแล้วนอน.....