ให้ผุสาวขี้ตั๋ว
เห็นผุสาวเผิ่นมาย่างกาย มาส่งสายตาหวานใส่
เทียวมาส่งยิ้มให้ สิเฮ็ดจั่งได๋น้อใจเอ้ย
แฮ่งได้เห็นรอยยิ้มเจ้า อ้ายกินข้าวกะบ่ลง
ได้แต่เพ้อพะวง คิดนำแต่อนงค์นาถน้อง
นอนกะคิดฝันกะพ้อ เฮ็ดแนวได๋น้อใจเฮา
ซ่างมาคิดแต่นำเขา คิดบ่เซาเลยจักมื่อ
บ่เคยคิดว่าเผิ่นสิมีซู้ ผู้ดูแลอยู่ทางหลัง
ใจเลยบ่ได้ระวัง เป็นตาซังน้อใจเฮาเอ๊ย
(เป็นตาซังน้อใจเฮาเอ้ย)
เป็นหยังจั่งคิดแต่นำเขา มันแฮ่งเหงาเป็นลายต่าง
ความสุขเริ่มเลือนราง แล้วจางหายในพริบตา
สายฝนสายลมโบก พัดกระโชคโหมกระหน่ำ
แฮ่งเพื่มความบอบช้ำ โหมกระหน่ำใส่หัวใจ
ใจมันเปียกมันแฮ่งหนาว แฮ่งปวดร้าวสิขาดใจ
มันเจ็บอยู่ข้างใน ทนเอาไว้ย่านคนฮู้
มันสิเจ็บสิหนาวปานได๋ ทนเอาไว้เด้อใจเอ๊ย
คิดเอาไว้คือจั่งบ่เคย เห็นรอยยิ้มจากไผคนนั่น
คิดว่าสิลืมให้มันได้ แต่ทางใจมันซอย
ตะซังคักใจดวงน้อยๆ ตะเว็นต่ำคล้อยแฮ่งเป็นตาซัง
อ่านบ่รู้เรื่องกะพยายามค่อย ๆอ่านเด้อครับ หัดใหม่ครับ แต่ว่าจากใจในบางอารมณ์ครับ
แต่ว่าสงสัยสิ Posts ถืกหม่องบ่น้อพี่น้อง คันบ่ถืกขออภัยเด้อ
อ้างข้อความนี้
Bookmarks