อากาศฮ้อน อบอ้าว...ใจกายซายมันหนาวสั่น
เธอมาตัดรักสะบั้น สัมพันธ์สิ้นบ่มีเหลือ
ปานยาเบื่อไหลลงท้อง เจ็บปวดฮ้องหลั่งน้ำตา
มาใจดำแท้น้อหล่า สีอีกากะบ่ท่อ มาใจดำแท้น้อ ขี่มิ่นหม้อกะบ่ปาน...
ประหารอ้ายสาหล่า สังหารอ้ายไห่ตายแน
ทรมาณคนพ่ายแพ้ มันเจ็บแท้ใจเน่าหนอง
ซ่างเฮ็ดเป็นน้อเจ้า เอาน้ำกรดเข้าตู้แซ่
อ้ายผุคนคอยแคร์ บ่หลงแวเซื่อใจเจ้า เจ็บปวดจ้าวบาดดื่มกิน....
...อิอิ ลองแต่งผญา(ที่หยะระคายหู)จักถืกหรือบ่ถืก ท่านนักปราชญ์กะซ่อยชี้แนะแนเด้อครับ....
Bookmarks