แม่นยากหยังบ่น้อหล้า มีเวลาให้แน่บ่ เพียงแค่ขออยากกล่าวเว้า เห็นหน้าเจ้าให้ชื่นใจ
อ้ายขอเติมความรักไคร่ ขอแรงใจพออบอุ่น พอเป็นทุนส่งยู้ สู้งานบ้างบาดเหมื่อยแฮง
บ่แม่นหวังบาทแบงค์ แค่คำแพงพ้อหน้าพี่ คนที่ฮักท่าชีวี เอ่ยวจีมีแต่เจ้า พอได้เว้าว่าคิดถึง
รอยยิ้มหวานซึ้งชึ้ง พอคิดถึงบาดหล้าหล่อย พอซ่อยแฮงบาดเหมื่อยหล้า คิดฮอดหน้ากะแม่นไค
หวังได้ยืนนำไกล้ไกล้ หน้าใสใสเจ้าเคียงคู่ คือสิซ่อยคำชู เสียงหวานหูบาดกล่าวเว้า ยามหม่องเศร้าย่านบ่มี
จากคำเขียนของพี่ จากน้ำสีอักษรส่ง ฝากให้แม่โฉมยง รำรงค์ความรักไว้ อย่าไรร้างบาดเทื่อลืม เด้อน้องเอ๊ย
Bookmarks