สายฝน..จ๋าฉันอยากเป็นนก จะได้บินไปหาเธอที่อยู่ไกลมาก.ฝันเหลือเกินว่าจะได้พบเธอ ผู้อยู่ต่างแดนได้ซบหน้าอยู่ในอ้อมกอดที่แสนอบอุ่นของเธอ.เธอที่รัก.....ดวงใจของฉันวันไหนเล่า ที่เราจะได้พบกันอีกใจเธอคงเหงา คงเศร้า เช่นเดียวกับฉันอ้อมกอดของเธอยังคงกอดฉันอยู่เสมอ...นะ.ที่รัก
พรำเพ้อรำพึงรำพัน ทำอารมณ์ได้เท่านี้แหละจ๊ะ พี่น้องจ๋า จํกกะหน่อยจะเพ้อรำพันมาอีกนะจ๊ะ บายจ๊ะ
Bookmarks