ต้นข้าวจ๋า ...ยามเจ้าเขียวขจี
ช่างเหมือนฉัน..ที่เริงร่า ระรื่นหนัก
ยามเธอชูช่อออกรวงเหลืองอร่าม
มันทำให้ใจหญิงวาบหวานไม่มีที่สิ้นสุด
แต่เมื่อผ่านฤดูที่เก็บเกี่ยว
เหมือนฉันที่กำลังแห้งเฉา...ร้าวรานนัก
ฉันเหงา ฉันเศร้า เหมือนท้องนาที่ล้าแรง
ท้องนาที่มีแต่ความแห้งแล้ง และโหยหา
ไม่เข้ากันเล้ย กับชมรมเลขเด็ด ทำอารมณ์ซึมเศร้าเคล้าน้ำตาอยู่นานกว่าจะเขียนได้จ้า พอเจองวดที่ 1 เม.ย. อารมณ์กระเจิงหมดเด้อน้องน้องของเอื้อย
Bookmarks