ห่วงเธอนะคนดี

[นัยกระจอก]

ตอนนี้ห่างไกล
เธอจะเป็นยังไงไม่รู้
แต่ก่อนเคยห่วงใยเฝ้าดู
ตอนนี้เธอไม่อยู่เคียงกาย
เธอจะเหมือนฉันไหม
คอยห่วงใยไม่หาย
ขาดเธอไปแทบใจละลาย
แทบทนไม่ได้เมื่อไม่มีเธอ

[บ่าวดอนโบม]

ตอนอยู่ใกลใจอ้ายมันกะเหงา
แต่ว่าบ่เคยสิห่วงเจ้าเลยคนดี
เพราะว่าอยู่กับเจ้าอ้ายมีแต่หนี้
หายืมพี่ยืมน้องมาให้ใช้จ่าย

[นวรัตน์]

เมื่อลมพัด ยอดหญ้าไหว
ตกลงเป็นเพราะลมหรือหญ้า
ที่พัดพาทั้งหวานและขมผ่านไป
หญ้าเอนไหวกระซิบถาม
มีอะไรลึกและลับเกินการค้นหา
มีความจำเป็นใดที่เธอต้องหลงงม
เพราะหญ้าใช่แหวนมีค่าที่จมลึก
ดำดิ่งลึกเกินไปจะหายใจไม่ออก
อย่าเลย ยอดหญ้าพริ้วเตือน
ห่วงเธอนะ ห่วงเธอจริง ๆ


:) :) :)

[แตงอ่อน]

ยังห่วงใยในใจเสมอไม่เจอหน้า
ยังคิดถึงทุกเวลาที่เลยผ่าน
แม้ห่างไกลกันทุกช่วงระยะทาง
ยังเป็นห่วงอยู่ทุกยามตื่นนิทรา..