หากดวงจันทร์ยังฉายคู่ท้องฟ้า
ให้เธอยังรู้ว่าฉันยังอยู่
จะคอยยืนหยัดและทนสู้
กับความคิดถึงอยู่มิวาย
หากคราใดแสงจันทร์ยังส่องฟ้า
โปรดรู้ว่าฉันยังรักสมัครหมาย
ไม่แปรเปลี่ยนจนชีพวางวาย
แม้ชนม์มลายวิญญาอยู่คู่เธอ
หากดวงจันทร์ยังฉายคู่ท้องฟ้า
ให้เธอยังรู้ว่าฉันยังอยู่
จะคอยยืนหยัดและทนสู้
กับความคิดถึงอยู่มิวาย
หากคราใดแสงจันทร์ยังส่องฟ้า
โปรดรู้ว่าฉันยังรักสมัครหมาย
ไม่แปรเปลี่ยนจนชีพวางวาย
แม้ชนม์มลายวิญญาอยู่คู่เธอ
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย sompoi; 26-12-2009 at 11:42.
วันวานเป็นเพียงอดีต พรุ่งนี้ยังคงเป็นความลับ
วันนี้คือของกำนัล นั่นคือเหตุให้ปัจจุบันเป็นของขวัญแห่งชีวิต!
ชีวิตนี้เป็นสิ่งพิเศษ...จงมีชีวิตอยู่และเก็บเกี่ยวทุกนาทีแห่ง ชีวิต...
นี่ไม่ใช่การซ้อมใหญ่! .........แต่มันคือเรื่องจริง...........
อยากบอกเธอจากหัวใจ....ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึงเธอ....รักและหวังดีกับพี่สาวคนนี้เสมอ
กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)
หากดวงจันทร์ยังฉายคู่ท้องฟ้า
ให้เธอยังรู้ว่าฉันยังอยู่
จะคอยยืนหยัดและทนสู้
กับความคิดถึงอยู่มิวาย
8)8)..รักษาสุขภาพจ้าเอื้อยมิคคนสวยของหล่า...:-*:-*
ปร้าดดด น้องๆ พากันอินนำฮ่าๆๆ..แต่จังได่กะขอบใจมั่กๆ สำหรับกะลังใจของน้องๆที่น่ารักสุคนจร้า..จุ้บๆปล.เห็นเพลงม่วนซั่นดอก
มองต่าง..อย่างปลง
จันทร์เต็มดวงอิหลีจ้าพี่มิก...มื้อคื่นนี่เลิกงาน6ทุ่มขับรถกลับบ้าน เดือนหงายงามคักอิหลีพี่....อิอิ
อารมณ์ดีๆก่อนพี่ เดี๋ยวแต่งกลอนมาแจมจ้า...คึดฮอดเจ้าคือเก่าเด้อพี่
คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่
ให้อินนำแน่กำลังเคิ้มกับบทกลอน
แสงจันทรส่องท้องนภาคราไหวหวั่น
คิดถึงวันแห่งเราสองครองสุขสรร
สองแก้มนวลรอยยิ้มหวานคืนสำคัญ
ก่อนจากกันหวั่นว่าเธอจะลืมเลือน
จงเอาชนะในความยาก มิฉะนั้นความยากจะชนะท่าน
>>
ฝากความคิดถึงผ่านแสงจันทร์บนฟากฟ้า
ให้เธอรู้ว่า .. ฉันคนนี้นั้นคิดถึง
แอบฝันเห็นเธอทุกคืนในห้วงคำนึง
เธอยังเป็นที่หนึ่งอยู่เสมอในดวงใจ
-+-+-+-
ในเวลาที่ฉันนั้นพักผ่อน
ล้มตัวนอนพักกายใจกลับเหงา
ป่านนี้เพื่อนอยู่ไหนไม่พบเงา
สุขหรือเศร้าไม่เคยรู้อยู่ลำพัง
ได้พักเหนื่อยเมื่อยล้ามาพอที่
สุขนั้นมีแต่ใจไม่ไร้หวัง
คิดถึงคนไกลห่างอย่างลำพัง
มิอาจสั่งความถึงจึงหมองตรม
ดุจน้ำคลำ ดำแท้แพ้เงาจันทร์
แสงสวยนั้นมิคลายใจขื่นขม
ส่งใจอ้อนย้อนรอยคอยสายลม
ที่พร่างพรม โลมไล้ใจให้คลาย
เห็นจันทร์ที่ส่องไสวนั่นไหม
นั่นคือความห่วงใยจากฉัน
แสงที่สาดทออยู่ทุกวัน
ดั่งรักฉันที่ไม่เคยห่างหายเลย
ระยะทางที่ไม่เคยแยกความรู้สึก
จิตสำนึกบอกฉันอยู่อย่างนั้นเสมอ
แม้จะไม่ได้เห็นกันเลยไม่พบเจอ
ในใจฉันจะฝันถึงแต่เธอ..ตลอดไป
มองต่าง..อย่างปลง
เคว้งคว้าง กลางพนาขอบฟ้ากว้าง
อ้างว้าง...มองหนทางช่างห่างเหิน
โบยบิน...บนฟากฟ้าคราเผชิญ
หมางเมิน...คนหลอกลวงห้วงอารมณ์
โดดเดี่ยว...แต่แข็งแรงแกร่งสู้ไหว
ไม่ทดท้อ....แม้เหนื่อยใจไม่ล้าถอย
สู้ทน...ฝันฝ่าใช่แต่คอย
ขวากหนาม...ใช่ช้ำรอยไม่คอยเธอ
Bookmarks