วันพรุ่งนี้....

วันพรุ่งนี้ อยู่ที่ใหน ใครหนอรู้
เฝ้าตามดู แล้วรู้ใหม ใครบ้างเห็น
วันพรุ่งนี้ เหมือนมีอยู่ ก็เพียงเป็น
อุปาทาน พานมองเห็น เป็นมีจริง
เร่งเพียรรู้ ให้จริง ทุกสิ่งธรรม
หนทางนำ ชูตน มากล้นค้า
อย่าทดท้อ เฝ้ารอวัน พรุ่งนี้มา
ก็เพราะว่า วันพรุ่งนี้ มีไม่จริง
ทุกๆเช้า ที่เราตื่น จากหลับใหล
อรุณใหน เราตื่นทัน วันพรุ่งนี้
หากลองคิด ใคร่ครวญ ดูให้ดี
ล้วนแต่เป็น วันนี้แท้ แน่นอนเอ๋ย

วันนี้

แล้ววันนี้ อยู่ที่ใหน เล่าใจเอ๋ย
เจ้าใด้เคย ค้นหาดู ว่าอยู่ใหน
กาลเวลา สืบต่อเนื่อง เกิดดับไป
พร้อมกับใจ ใร้ตัวตน หากค้นดู
จะว่ามี ก็มีอยู่ ชั่วครู่ดับ
จะว่าลับ กลับมองเห็น เป็นปัญหา
มีไม่มี กันหนอ วันเวลา
วันนี้มา ค้นหาดู ให้รู้กัน
เพราะกรรมมี เวลาเกิด กำเนิดรับ
สืบต่อกับ เหตุปัจจัย ในสังสาร์
วัฏฏวน เวียนตามเหตุ ปัจจยา
วันเวลา ปัจจุบัน นั้นคือ กรรม
ถือเอาหนึ่ง ในนาที มีสติ
ครองฤดี คือวันนี้ ที่ค้นหา
ปัจจุบัน วันนี้เรา เจ้าชีวา
ก่อกรรมพา ชีวาเจ้า เฝ้าใช้กรรม

เมื่อวาน

เมื่อวาน ช่างมัน ผ่านไปแล้ว
เป็นดังแก้ว กระจกเงา เราส่องเห็น
ไม่อาจแตะ ต้องจับ ลับแล้วเป็น
ได้แค่เห็น ไม่อาจแก้ แท้วันวาน
ทุกข์กับวัน ที่ผ่านไป หน่ะใครโง่
หมั่นตรองดู สู้กับเงา เรากลับหลง
ไม่อาจลบ กลับไปแก้ ได้แต่ปลง
วางไม่ลง ทุกข์กลับวัน นั้นขาดทุน
:):):):):):):):):)