แด่..ผู้ที่ถูกความรักทำร้าย
เพื่อนของข้าพเจ้าคนหนึ่ง เธอเป็นคนดี แต่พิษแห่งความรักก็ใช่ว่าจะละเว้นเธอ วันหนึ่งที่เธอบาดเจ็บสาหัสเพราะความรัก..ข้าพเจ้าก็ได้แต่กลั่นความรู้สึกปรารถนาดีส่งให้เธอด้วยใจจริง ด้วยโศลกบทนี้ ที่ข้าพเจ้าเขียนขึ้นเพื่อเธอ
รอยน้ำตา ~~
เธอร้องไห้มาใช่มั้ย
เป็นเพราะเธอรักเขาหมดใจ
แต่ไม่เคยมีเธอในใจ...แต่ไรมา
ฉันรู้.....
เธอเฝ้าห่วงใย~คอยหา
แต่เขาไม่มีเธออยู่ในสายตา
เพียงแค่คบหากับเธอไปวัน ๆ
อยากให้เธอมองกว้างกว่านี้
อย่ายึดอยู่แค่ความฝัน
ระหว่างเธอกับเขาที่ผ่านมานานวัน
(เคย) มีรักที่ชื่นบาน...แต่มันก็ไม่อาจเป็นจริง
เป็นเพราะอะไร
เธอก็รู้แล้วทุกสิ่ง
เขามีอีกคนที่อยู่แนบแอบอิง
และเธอคนนั้น คือตัวจริงในชีวิต
อย่าปล่อยให้อดีตมากักขัง
ทนปวดร้าว คอยปกปิด
มันผ่านมาแล้ว..อย่าเลย อย่าไปคิด
หลอกตัวเองอย่างคนผิด อย่างที่เป็น
มันเป็นไปไม่ได้.........
เธอก็รู้ เธอก็เห็น
ว่าการดึงเขามามันยากเย็น
เพราะเขาไม่ได้เป็น "คนของเธอ"
ทุกอย่างผ่านไปแล้ว
ความเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดขึ้นเสมอ
ความปวดร้าวก็จะไม่เจอ
หากเธอไม่เผลอไปคิดถึงมัน
ลืมซะเถอะนะ...คนดี
กับเรื่องแค่นี้..แค่อดีตอันแสนสั้น
ใครก็เคยผานพ้นมาทั้งนั้น
แล้วแต่ใครจะทำใจได้กว่ากัน....เท่านั้นเอง
เข้มแข็งเถอะ..ปล่อยมันไป
อย่าให้ใครมาข่มเหง
อย่าทำร้ายใจตัวเอง
อยู่กับความหลังวังเวง..เรื่อยไป
เพื่อนรัก....
เธอมีค่านักรู้มั้ย...
อย่าเสียเวลาในปัจจุบันให้กับ "วันที่ผ่านไป"
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมด กลั่นจากใจส่งให้เธอ
ก็แล้วแต่จะคิดอย่างไร
รู้ไว้..ฉันห่วงใยเสมอ
ยังมีเรื่องราวมากมายที่จะต้องเจอ
อย่าไปเพ้อ..เฝ้าฝัน
ถึงวันที่ "ผ่านไป"
Bookmarks