......เธอผ่านมาพาให้ใจตื่นเต้น
ทำเหมือนเช่นรักจริงใจให้ความหวัง
คล้ายกับเธอบอกเสนอรักจริงจัง
ดีใจจังครั้งได้พบสบนัยน์ตา......


......ทุกถ้อยคำพร่ำบอกออกจากใจ
พาหลงไหลใจเต้นเป็นห่วงหา
คำบอกรักพาใจเพ้อทุกเวลา
ปรารถนาทุกวาจาคราได้ยิน......


......ใจถวิลหาแต่เธอเผลอเอ่ยอ้าง
มองเส้นทางรักไกลกว่าใครสิ้น
มั่นในรักฝากทักทายเป็นอาจิณ
วอนฟ้าดินเป็นพยานรักสองเรา......


......ด้วยหลงรักหลงเพ้อเธอสุดที่รัก
ใจพร้อมภักดิ์รักหมดใจได้มาเฝ้า
หลงคำรักจากปากเธอจนมัวเมา
จำต้องเศร้าเพราะเราเขลาไม่รู้ตัว......


......คำที่เธอพร่ำบอกมาว่ารักนั้น
พาให้ฉันใจสับสนจนปวดหัว
ก้อคำรักกลับกลายเป็นน่ากลัว
ด้วยเธอตั๋วลวงหลอกให้ตายใจ......


......เจ็บกี่ครั้งซ้ำกี่หนรักเธอคนนี้
อีกกี่ทีใจดวงนี้ทนเจ็บไหว
ด้วยสมัครหลงรักเธอจนหมดใจ
แม้แพ้ภัยทุกข์ในใจไม่อุทธรณ์......


......ความจริงใจที่มอบให้ใจปรารถนา
มีชีวาควงคู่อยู่กันตามคำสอน
รักยิ่งใหญ่แต่ใจเธอไม่แน่นอน
อุทาหรณ์สอนใจให้บทเรียน......


......เฝ้าพรากเพียรเขียนอ่านในหัวใจ
ก่อนรับไว้ไม่เคยคิดจะแปรเปลี่ยน
คำพูดจาเอ่ยออกมาภาษาเซียน
หลอกให้เพี้ยนหลงรักเธอเผลอใจไป......


......ถ้อยคำรักทำเสียหลักพาใจช้ำ
หลงเชื่อคำคนใจดำมอบให้ไว้
บอกว่ารักให้หลงไหลใจงมงาย
สื่อความหมายแค่ตั๋วให้...คึดฮอดกัน


***  บ่ฮักตั๋วให้คิดฮอดเฮ็ดหยัง ***