กะทู้สุดท้าย ที่บ้านมหา ..

[ไก่น้อย]

อยากบอกว่าเกือบ 2ปีที่รู้จักบ้านมหาเวบไซด์ที่มีเผ่าชนคนอิสานมารวมกันมากที่สุด ไก่น้อยมีความสุขทุกครั้งที่เข้ามา ได้มาอ่าน มาดูภาพ มาร้องเพลง ลูกทุ่งหมอลำ มาหัดโพสต์รูป โพสต์เพลง มารู้จักกับเพื่อนๆ พี่ๆ และน้องๆ คนอิสานทั้งไกลถิ่น และใกล้ถิ่น และด้วยความที่ชอบ ศิลป วัฒนธรรม ของชนบ้านเกิดอยู่แล้ว มันมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก ทุกครั้งที่เข้ามา
..จนบางครั้งคนรอบข้าง บอกว่าเราเปลี่ยนไป เพื่อนฝูงที่ทำงานก็บ่น ว่าเรานั่งเฝ้าจออะไรหนักหนา (ทำท่าเหมือนจะขยัน) จนบางครั้งพอเราย้อนมองตัวเองมันก็เป็นเหมือนที่เขาพูด
จนได้มาเจอหลายๆสิ่งที่เปลี่ยนไปในบ้านมหา ความรู้สึกของตัวเองที่เปลี่ยนไป (ความรู้สึกส่วนตัว) ก็เลยได้โอกาสมานั่งถามตัวเอง น่าจะพอได้หรือยัง คำตอบนึงที่ช่วยให้ได้คิด จากกะทู้คุณยายหนู

...ขอบคุณทุกๆท่านที่ให้โอกาส ไก่น้อยได้รู้จักในบ้านมหา ความรุ้สึกดีๆที่ได้รับจากเวบไซด์แห่งนี้จะอยู่ในใจตลอดไปค่ะ

[radio]http://psaekim.googlepages.com/pass.wma[/radio]

[lukhin_inter]

เอื้อยไก่น้อย..
แม่นหยังหน๊อนี่...ลูกหิน ตกใจคะ
มื้อนี้สิต้องฟ้าวไปประชุม... แต่พอมาเห็น
กระทู้เอื้อยไก่น้อย...กะต้องเว้าต้องถามก่อนคะ
.

ลูกหินเป็นน้องมาทีหลัง มาเว็บบ้านมหากะเห็นเอื้อยไก่น้อย
อยู่แล้วเด้อจ้า ลูกหินกะติดตามอ่าน เป็นแฟนพันธุ์แท้เอื้อยยุ
เห็นกระทู้เอื้อยไก่น้อย กะต้องเข้าไปเบิ่งตลอด
มามื้อนี้แม่นหยังน๊อนี้ วันก่อนยายหนูกะผุหนึ่ง
บอกสิ บ่ มาเล่นบ้านมหาแล้ว ลูกหินกะเศร้า
มื้อนี้เอื้อยกะว่า สิเป็นกระทู้สุดท้ายแล้ว
.
.

ใจน้องบ่ดีเด้....คิดฮอดเอื้อยบ่อยากให้ไปไหน
ลูกหินกะเอื้อยอาจสิ บ่ ได้เว้ากะเอื้อยปานได่
แต่กะรู้สึกรักเด้อ ผุหญิงที่ชื่อเอื้อยไก่น้อยนี่
อย่ามา ถิ่มน้องไปเด้อ เศร้าเด้


29 เมษายน 2551
มุมหนึ่งของอีสานใต้

ลูกหิน..คนไกล ๆ

[

[ปีใหม่]

ดีใจอยู่จ้าที่ได้มาเป็นส่วนหนึ่งในบ้านหลังนี้ ถึงว่าแม้โรสจะไม่ช่ายคนทางภาคอีสานแต่ก้อชอบในความมีน้ำใจของพี่น้องบ้านหลังนี้ ขอบคุณพี่ไก่น้อยมากๆๆจ้าที่มักหาสิ่งดีๆๆมาให้น้องๆๆได้ดูได้อ่านกันจ้า พี่ไก่น้อยอย่าทิ้งน้องๆๆไปเลยนะค๊า
โรสกะอยากพูดคุยกะทุกๆๆคนแต่บางครั้งก็บ่เข้าใจได้แต่นั่งดูเพิ่นคุยกันจ้าจนบ่ค่อยได้ทำงานเลยจ้า

[เจ้าซายน้อย]

การดำรงอยู่ซึ่งตัวตนต่อสังคมเรา มีอยู่หลายรูปแบบลักษณะ
-ตัวตนในสังคมรอบตัว
-ตัวตนในสังคมที่ทำงาน
-ตัวตนนอกเวลาที่ทำงาน
-ตัวตนในกลุ่มเพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อนในเวลาทำงาน
-ตัวตนในสังคมโดยใช้อากาศเป็นสื่อ เช่น อินเตอร์เน็ต...ฯ

ต่างๆเหล่านี้ เป็นเพียงเพื่อให้ได้รับรู้ว่า
เรามีตัวตน...
การมีตัวตนเพื่อดำรงอยู่กับหน้าที่ที่รับผิดชอบ
ดูจะสนิทราวกับเป็นพี่น้องกัน ต่างก็พึ่งพากันในบางโอกาสและบางเวลา
หน้าที่ที่รับผิดชอบเป็นสิ่งระบุตัวตนว่าเรา ทำอะไรอยู่ และทำเพื่ออะไร
และการทำเพื่ออะไรนั้น กินความหมายโดยกว้างขวาง

การที่เรามาอยู่ซึ่งที่นี้ก็เหมือนกัน
นี่ก็เป็นอีกสังคมหนึ่ง ที่เราได้พบปะ พูดคุยแลกเปลี่ยน
โดยที่ไม่ต้องเสียค่ารถ หรือเดินทางไปมาให้มันเหนื่อยเท้าและกระเป๋าเงิน
...จะเสียบ้างก็แค่ค่าไฟนิดหน่อย
จะมีการนัดพบปะ หรือสังสรรค์ รวมสมัครพรรคพวก
ออกค่าย หรืออย่างอื่นใด ก็เป็นการยิ่งตอกย้ำตัวตน

การพบปะในแต่ละครั้งและทุกครั้ง
มีการร่ำลาเสมอ...
ลาเพื่อจาก...แต่มิได้ลาขาด
เรามิได้ลาขาดจากมิตรภาพ
เพราะมิตรภาพคือแก่นของการอยู่ร่วมในสังคม

เราจะหลีกหนีจากที่นี่ไปเสีย..
...แน่นอน เราทำเช่นนั้นได้
หน้าที่หลักเรามีกันทุกคน จะต่างกันก็เพียงแค่รูปแบบของหน้าที่
เท่านั้นเอง...

ณ ที่แห่งนี้
เรา...ได้พบคนดีมากมาย
เรา...ได้รอยยิ้ม (ได้ยิ้มมากกว่าเดิม)
เรา...ได้เพื่อน
เรา...ได้น้อง
เรา...ได้ไปยาลเล็กไปจนถึงไปยาลใหญ่

ผมเองก็เข้ามาเมื่อไม่นานนัก
ปีที่แล้วนี่เอง...
แต่มีอะไรเกิดขึ้นมากมายในที่นี้
เห็นความเปลี่ยนแปลง
เห็นการล่มสลายของบอร์ดเพลงไปต่อหน้าต่อตา
เห็นการฟื้นฟูสิ่งที่หาย ด้วยการเติมเต็มบางอย่าง
เห็นความสามัคคี ปรองดอง ซึ่งหาได้ยากในสังคม
ยิ่งในสังคมออนไลน์ด้วยแล้ว...ยากยิ่งกว่าการเลียข้อศอกตัวเอง...

พี่หรือเอื้อยไก่น้อยหรือยายหนูซิง
อาจจะเหนื่อยล้ากับบางอย่าง
หรือถึงจุดอิ่มในบางเรื่อง
เพราะมีหน้าที่สำคัญยิ่งที่ต้องรับผิดชอบ
และเรามีหน้าที่นั้นกันทุกคน

ขอเป็นกำลังใจ
ลาครั้งนี้ พี่คงไม่ได้ลาจาก
...หากแต่คงจะลา เพื่อกลับมาพบกันไหม่

รักและเคารพ
เจ้าซายน้อย

[โด้ไดอารี่]

หนีไปบ่ได้ดอก ดึงขาเอื้อยไว้แล้ว บ่ให้ไปง่ายง่ายดอก

[sompoi]

..บอกตรงๆว่า รู้สึกเสียดายมากๆ แต่เหมือนเวบสูญเสียบุคลากรคุณภาพไปหลายคนแล่ว แต่บ่เป็นหยังดอกหล่า พี่กะสิยอมรับในการตัดสินใจของทุกท่าน เช่นเดียวกันกับยายอ่ะล่ะ แต่กะสิยังปรึกษา พูดคุยกันคือเก่า จังได๋ๆ พาแลงปีหน่าเฮาพ้อกันอยู่แล้ว เทิ้งไก่น้อย เทิ้งยายหนูเนาะ สัญญากันไว่แล้ว..

ปล. มีเวลากะแวะเวียนเข้ามาแน่ะเด้อ..บ้านมหาแห่งนี้ ยังรอสมาชิกเก่าทุกท่านอย่างที่ท่านรู้จักเจตนารมณ์ของเวบแห่งนี้ดีเสมอมา และตลอดไป..

[มั่วหน่าฮ่าน]

ฮ่วย....คือหนีไปเที่ยละคนสองคนแท่ะหล่ะ...มันสิบ่เหลือพ่อใหญ่นักการภารโรงผุเดียวซะบ้อ...บาดเนี่ยย....

[โป้ยก่าย]

ไก่น้อยกะนับว่าเป็นสมาชิกรุ่นเก่าที่มีคุณภาพอีกผู้หนึ่ง
ที่ได้สร้างผลงานบ่ว่าสิเป็นสาระและบันเทิงในบ้านมหาดอทคอม
ผมโป้ยก่ายมีความนิยมชมชอบติดตามผลงานไก่น้อยมาตลอด
มาถึงมื่อนี้ได้เห็นคำบอกลาของเพื่อนสมาชิกที่ได้ร่วมสร้างสรรค์
ความเป็นศิลปภาคพื้นอี่สาน บ่ว่าสิเป็น อาหาร ภาษา และวัฒนะธรรม
ผมกะมีความเศร้าใจครับเสียดายบ่น้อยครับ แต่กะเข้าใจในเหตุผลที่
เพิ่นได้บอกไว้ในคำกล่าวอำลา มีโอกาสหวังว่าคงสิได้ร่วมกันอีก
ขอให้โชคดีมีความสุขเด้อครับไก่น้อย

[บ่าวดอนโบม]

แฮงฮักแฮงใจ
แมนสิจากไปใสใกลซ่ำได๋ความฮักความแพงกะยังคงเดิมบ่เปลี่ยน

[ติ๋ม เปอร์โย]

ไก่จ๋า...น้องหล่า..พี่สิโทรหาเด้อ...เหนื่อยนักกะพักก่อนกะบ่ว่ากันน้องหล่า..มีกำลังใจเข้มแข็งขึ้น..ค่อยมาเริ่มต้นกันใหม่
เนตนี่กะคือกัน..เดินทางสายกลาง..เอาความพอดีเป็นที่ตั้ง...พี่เชื่อว่าคนเฮากะสิมีความสุขคู่กับสิ่งนี่ได้..บ่มีปัญหา
เป็นกำลังใจให้คือกันจ้าน้องหล่า...ชีวิตหนึ่งของคนเฮาใช่ว่าสิโชคร้ายตลอดไปดอกจ้า
พี่เชื่อว่ามีมืดกะต้องมีสว่างจ้า...พ้อกันน้องหล่าปีหน้า..สัญญาจ้า

ต่างจิตใจ ต่างคน ต่างฝันใฝ่
ต่างก้าวไป ตามทาง ที่ตนฝัน
ต่างจุดหมาย ปลายทาง ไม่เหมือนกัน
ต่างมุ่งมั่น คว้าชัย ตามใจตน...

ขอให้พี่น้องทุกคนโชคดีจ้า...พ้อทางออกที่สวยงามทุกคน...ฮัก..คำเดียวสั้นๆ