เมื่อเส้นทาง ที่ย่างไป ไร้กุหลาบ
โปรยประดับ ให้วับวาว แพรวพราวใส
ขวากหนามเกี่ยว ทางเลี้ยวลด คดเคี้ยวไป
ไม่วิไล ดั่งใจปอง สองข้างทาง
- - - - - -
ชีวิตคน จึงต้องเดิน เผชิญหน้า
ให้ได้มา ซึ่งเป้าหมาย ที่ใจหวัง
อุปสรรค มากล้น บนเส้นทาง
คอยขัดขวาง ทางไว้ ให้ผจญ
- - - - - -
ความสำเร็จ ที่ปลายทาง ซึ่งวางไว้
เป็นแรงใจ ให้ฟันฝ่า พายุฝน
อุปสรรค เป็นเครื่องวัด ความอดทน
อิสรชน ขอเป็นเพื่อน ย้ำเตือนใจ
- - - - - -
หากจุดหมาย ทลายพัง ช่างเถิดหนา
สำคัญว่า ท่านได้สู้ แล้วแค่ไหน
ชัยชนะ ใช่เป้าหมาย เสมอไป
ไม่ถอดใจ คือชนะ กว่าครึ่งทาง ฯ