หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 11

หัวข้อ: ความรู้สึก... เศร้า..เหงา..ของสาวเมืองอุดร..

Hybrid View

คำตอบที่แล้วมา คำตอบที่แล้วมา   คำตอบถัดไป คำตอบถัดไป
  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ สาวส่าเมืองอุดร
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    ที่อยู่
    Hattiesburg, MS , USA
    กระทู้
    1,168

    บ้านมหาโพสต์ ความรู้สึก... เศร้า..เหงา..ของสาวเมืองอุดร..

    หนึ่งปีกับอีกหนึ่งเดือนของการเข้ามาใช้ชีวิตในประเทศที่กว้างขวาง ระยะเวลาผ่านเดี๋ยวนี้จอยเริ่มรู้สึกชินกับสภาพแวดล้อมที่จอยอาศัยอยู่ อยู่ที่นี้แตกต่างจากบ้านเฮามากๆๆ อีกอย่างจอยอาศัยในพื้นที่ที่บ่มีอาหารไทยขายมีแน่จะเป็นอาหารจีน จอยสิลำบากมากๆๆในการปรุงอาหารแต่ก็นับว่าโชคดีของจอยที่มีน้อง(น้องเหมียว)บางครั้งยากได้ผงชูรส(ยาเสพติดที่ขาดบ่ได้ อิอิ..)พริกแกงน้องแกก็จะส่งมาให้ แต่จอยก้ต้องทนเพราะคิดว่าเฮาบ่ได้มาอยู่เพื่อกินมียังก็กินไปพอมีชีวิตดำเนินต่อไปได้ เรื่องอาหารการกินบ่ได้ขัดสนยังเด้อจ้าเพียงแต่ว่าจอยเป็นคนอีสานคักๆๆแน่ๆๆมากที่สุดแม้นอาหารอีสานบ้านเฮา คิดฮอดยามได๋ห้ามน้ำลายบ่ทันเลย จอยยอมรับเลยว่าหนึ่งปีของจอยมันมีทั้งเศร้า เหงา แล้วก็ สุข ผสมกัน จอยเดินทางจากบ้านมาแบบผู้หญิงบ้านนอกคนหนึ่ง ได้กระเป๋าหนึ่งใบกับลูกชายอีกสองคนพากันมาโดยจอยสิเป็นคนที่บ่เคยไปไกลบ้านปานได๋ส่วนมากสิเฮ้ดงานอยู่นำจังหวัดอุดรธานี เป็นส่วนมาก แต่ก็ยังว่าคนเฮาก็ต้องมีฝันสำหรับตัวจอยเคยมีความฝันแต่ฝันสลายจอยก็เลยต้องตัดสินใจมาไกลบ้านแบบนี้ แต่ก็ยังจำคำบอกกล่าวของแม่อันเป็นที่รักได้ดี"จอยเอ้ยถ้าบ่ได้ดีอย่าสิกลับมาให้คนเค้าสมน้ำหน้าเด้อลูก" คนไทยเฮานี้ก็แปลกชอบที่เหยียบคนที่ล้มให้จ่มลงกว่าเก่า จอยก็ได้แต่ท่องคำแม่บอกไว้ในใจตลอด อยู่มาได้ประมาณ 7เดือนพี่ชายก็โทรมาบอกข่าวร้ายให้จอยได้รับรู้"จอยน้องรักเฮ้ดใจดีๆๆเด้อน้อง แม่เฮาเบิดแล้วแม่เฮาไปดีแล้วน้อง"เมื่อจอยได้ยินคำนี้จอยบ่รู้สิเฮ้ดอีหยังได้แต่ฮ้องไห้อยากกลับบ้านไปกราบศพแม่อันเป็นที่รักก็บ่ได้ไปได้แต่โทรถามเอา ตอนแรกจอยตัดสินใจจะกลับซึ่งกลับเข้ามาอีกบ่ได้จอยก็บ่สนใจ แต่ก็ต้องมาหยุดความคิดแบบนั้นเอาไว้เมื่อนึกถึงคำที่แม่บอกไว้ ถ้าจอยกลับลูกจอยกะต้องกลับนำบ่ได้เรียนโรงเรียนดีๆๆแม่จอยก็ต้องตายตาบ่หลับจอยก็ต้องเป็นคนบาป จอยเลยตัดสินใจอยู่ได้แต่อธิฐานในใจขอให้แม่ไปเป็นสุขบ่ต้องห่วงลูกคนนี้ จอยมานั่งคิดเสียดายเวลาที่ผ่านมาบ่ได้ดูแลให้ดีมารู้ตัวก็ตอนที่เพิ่นจากเฮาไปแล้ว นับจากมื้อนั้นมาจอยก็เริ่มสิเฮ็ดใจได้บ้าง พอมาถึงเดือนมกราคม จอยก็ต้องมาได้รับรู้ข่าวร้ายอีก
    ...เมือพี่ชายจอยโทรมาบอกจอยอีกว่า"จอยน้องรัก เฮ็ดใจดีๆๆเด้อน้อง พ่อเฮาเบิดแล้ว พ่อเฮาไปดีแล้ว"ซึ้งเป็นคำเว้าที่จอยได้ยินเมื่อบ่โดนนี้เอง รอบนี้จอยยอมรับเลยว่าแม้นใจสิขาด มันเป็นการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่มากๆๆเลยคนที่จอยฮักมาจากจอยไปโดยที่จอยบ่ได้เห็นร่างกายของเพิ่น แล้วกะห่างกันบ่โดน สิกลับก็บ่ได้อีกได้แต่ถามอีกตามเคย จอยอยากให้เพิ่นทั้งสองรอเบิ่งความสำเร็จของลูกสาวคนนี้ แต่ก็อย่างว่าบ่มีไผ๋ฟืนชะตาได้ แต่จอยก็ดีใจที่เฮ้ดให้ พ่อแม่ มีความสุขในช่วงปั้นปลายชีวิตของเพิ่น
    ....นับจากช่วงนั้นจอยมานั่งไห้เฮ้ดใจอยู่โดนเติบ นั่งหันหน้าไปทางเมืองไทยแล้วกะไห้หล่ะพี่น้อง ฟังเพลงแน่กะไห้อีก ..... แต่ก็ดีอีกแล้วน้องเหมียวก็โทรมาบอกให้มาเป็นสมาชิกบ้านมหาของเฮาใหม่ๆๆจอยบ่รู้จักอีหยังเลย มีแต่น้องเหมียวสอนเกี่ยวกับการเล่นคอมพิวเตอร์ หลังจากที่จอยรู้จักได้บ่โดนจอยก็รู้สึกว่าจอยบ่เหงาจอยมีคนเว้าคนคุยนำ แต่เพื่อนพี่อาจจะสงสัยว่ามายามได๋คือเห็นจอยออนไลน์ อยู่ในห้องแชตตลอดแท้ จริงๆๆแล้ว สาวเมืองอุดร มีเวียกเฮ้ดอยู่เด้อพี่น้อง เพียงแต่ว่ามีเวลาว่างหลายซือๆๆจ้า อยู่บ้านเป็นส่วนมาก เดี๋ยวนี้จอยบ่เหงาแล้ว การได้รู้จัก เวป์บ้านมหา เฮ้ดให้จอยมีความสุขที่อยู่อเมริกา ขึ้นเยอะเลย โอ้ย...ขอจบก่อนเถาะบ่เคยเขียนจักเทื่อเห็นเพิ่นพากันเขียน ..สาวเมืองอุดรเลยอยากมีบ้าง...อิอิอิ...
    ::)::)
    ความรู้สึก... เศร้า..เหงา..ของสาวเมืองอุดร..
    ความรู้สึก... เศร้า..เหงา..ของสาวเมืองอุดร..

  2. #2
    ก่อนอื่นขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของพ่อและแม่ของพี่จอย
    เท่ากับว่าขาดร่มโพธิ์ ร่มไทร..เป็นเรื่องที่เศร้าใจที่สุดจ้า..แต่ในเมื่อเฮายังมีชีวิตอยู่กะต้อง
    สู้เน๊าะพี่จอย...สู้เพื่อตัวเฮาเองว่าสิอยู่ในโลกที่นี้แบบใด๋จะให้เฮามีความสุข
    มากกว่าความทุกข์ ...เพราะความสุขและทุกข์มันเป็นของคู่กันเสมอ...ไม่มี
    ผุใดสิสุขและทุกข์เพียงอย่างเดียว...เด็กน้อยมีความสุขจ้าที่ได้รู้จักเว็บของ
    ลุงมหา...ถึงแม้จะโดนจ่มกะไม่หวั่นไหวจ้า...อิอิอิ...สู้สู้จ้าพี่จอยจ๋าเพื่อ
    ตัวของเฮาจ้า....

  3. #3
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ ไก่น้อย
    วันที่สมัคร
    Aug 2006
    ที่อยู่
    นครโคราช
    กระทู้
    4,928
    บล็อก
    8
    เป้นอีกนึงกำลังใจให้สาวอุดร นำเด้อจ้า ...สุดๆแล้วเนาะการสูญเสียกะดาย ต่อไปกะขอให้มีตะสิ่งดีๆเข้ามาเด้อจ้า เพี๊ยงงง...
    กระเบื้องจะฟูลอย น้ำเต้าน้อยจะถอยจม เมฆจะหล่นฟ้าปลาจะกินดาว ลาวจะครองเมือง ::)

  4. #4
    ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจจ้าจอย...นี่หละชีวิตของคนไกลบ้านพี่น้องเอ้ย...สู้ สู้ต่อไปจ้า8)
    ความสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ เสียใจนำจ้าจอย...แต่พี่ว่าจอยเฮ็ดถูกต้องแล้วหละ...ได้อย่างเสียอย่างหละจอยคนไกลบ้านคือชุมเฮา..

    ดีใจที่จอยบ่เหงาที่ได้มาฮู้จักเวบบ้านมหา...อ้ายบ่าวมาได้ยินหม่องหนี่คือสิมีแฮงใจเนาะจ้า...บ่เมื่อยเนาะอ้ายสู้เพี่อพี่น้องอิสานบ้านเฮา8)
    เอ้าม่วนต่อไปจ้าเฒ่าดอง...เจ้ายังมีเพื่อนร่วมทางอีกหลาย::)
    คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่

  5. #5
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    การมีชีวิตอยู่เป็นเรื่องที่ยาก การรักษาชีวิตอยู่เป็นเรื่องที่ยากกว่า และการมีชีวิตอยู่ให้มีความสุขสมบูรณ์ทุกอย่างเป็นเรื่องที่ยากที่สุด การเกิดดับ ๆ ๆ ๆ มีทุกวินาที การพลัดพรากจากคนที่ตนรัก ประสบได้ทุกคน จะช้าหรือเร็วเท่านั้น

    ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามกฎแห่งกรรม ชีวิตคนเราไม่มีแก่นสารอะไรเลย เหตุใดเล่าจึงต้องแย่งชิงกันเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจ เมื่อได้มาแล้ว เมื่อตายไปก็ไปมือเปล่า

    ชีวิตคนเราไม่มีอะไรจริง ๆ ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดครับ สาธุ สาธุ สาธุ

  6. #6
    ขอเป็นอีกหนึ่งกําลังใจให้เด้อค่ะ เข้าใจความรู้สึกของคนไกลถิ่นอย่างเราๆดีค่ะเอื้อย สู้ต่อไปเด้อค่ะ
    =>> เดินทางบ่สุดเส้น อย่าถอยหลังให้เขาเหยียบ ตายขอให้ตายหน้าพุ้นเขาสิเอิ้นว่าหาญ <<=

  7. #7
    สู้ๆๆครับ เป็นกำลังใจเด้อ
    เสียดายความดีที่มีให้
    เสียดายหัวใจและเวลา
    เสียดายที่ที่โดนหลอกตลอดมา
    เสียดายคุณค่าความจริงใจ

  8. #8
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา
    มิสบ้านมหา 2012
    สัญลักษณ์ของ ติ๊กต็อค
    วันที่สมัคร
    Mar 2007
    กระทู้
    2,065
    บล็อก
    3
    พี่ใหญ่ ของหล่า สู้ ๆ อยู่แล้วเนาะจ้า 8) 8)
    :heart: ไทอุบล คนเมืองนักปราชญ์:heart:

    http://up.how2phin.com/pictures/a46ce89bb69277bd7b1a2f0912d7cb05.gif

  9. #9
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ นิลมณีหยก
    วันที่สมัคร
    Aug 2007
    กระทู้
    496
    เป็นกำลังใจให้คือกันคะพี่จอย จังสี่หละอยู่ไกลบ้านเนาะอยากกินหยังกะบ่ได้กิน แม่นได้กินกะบ่แซบคืออยู่บ้านเฮาเนาะเอื้อย อยากกินหอยแครงกะยังบ่ได้กินสดได้กินแต่แช่แข็ง คือว่าหละชีวิตบ่สิ้น กะดิ้นรนต่อไป......

  10. #10
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ สัญลักษณ์ของ ปีใหม่
    วันที่สมัคร
    Dec 2007
    ที่อยู่
    เมืองกรุงเก่า
    กระทู้
    531
    เป็นกำลังใจให้พี่จอยจ้า..สู้สู้นะค๊า..

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •