กำลังแสดงผล 1 ถึง 7 จากทั้งหมด 7

หัวข้อ: ความสันโดษของพระป่า (โดย.หลวงปุ่ชา สุภัทโท)

  1. #1
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
    ช่างภาพอิสระ

    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    689

    ความสันโดษของพระป่า (โดย.หลวงปุ่ชา สุภัทโท)

    แสดงธรรมโดย พระโพธิญาณเถร (หลวงพ่อชา สุภัทโท)

    ความสันโดษของพระป่า


    ชาวบ้านก็นานๆจึงจะมาหาสักที ความจริงพระท่านก็ไม่ได้ต้องการอะไร ท่านสันโดษกับสิ่งที่ท่านมี ท่านอยู่ไป ปฏิบัติภาวนาไป หายใจเป็นกรรมฐานอยู่นั่นแหละ

    พระท่านก็ได้รับความลำบากมากอยู่เหมือนกัน ในการที่อยู่ตามป่าตามเขาอย่างนั้น ถ้าองค์ใดเป็นไข้ป่า ไข้มาลาเรีย ไปถามหาขอยา อาจารย์ก็จะบอกว่า "ไม่ต้องฉันยาหรอก เร่งปฏิบัติภาวนาเข้าเถอะ"

    ความจริงสมัยนั้นก็ไม่มีหยูกยามากอย่างสมัยนี้ มีแต่สมุนไพรรากไม้ที่ขึ้นอยู่ตามป่า พระต้องอยู่อย่างอดอย่างทนเหลือหลาย ในสมัยนั้นเจ็บไข้เล็กๆน้อยๆ ท่านก็ปล่อยมันไป เดี๋ยวนี้สิเจ็บป่วยอะไรนิดหน่อยก็วิ่งไปโรงพยาบาลกันแล้ว

    บางทีต้องเดินบิณฑบาตตั้งห้ากิโล พอฟ้าสางก็ต้องรีบออกจากวัดแล้ว กว่าจะกลับก็โน่นสิบโมงสิบเอ็ดโมงโน่น แล้วก็ไม่ใช่บิณฑบาตได้อะไรมากมาย บางทีก็ได้ข่าวเหนียวสักก้อน เกลือสักหน่อย พริกสักนิด เท่านั้นเอง ได้อะไรมาฉันกับข้าวหรือไม่ก็ช่าง ท่านไม่คิด เพราะมันเป็นอย่างนั้นเอง ไม่มีองค์ใดกล้าบ่นหิวหรือเพลีย ท่านไม่บ่น เฝ้าแต่ระมัดระวังตน

    ท่านปฏิบัติอยู่ในป่าอย่างอดทน อันตรายก็มีรอบด้าน สัตว์ดุร้ายก็มีอยู่หลายในป่านั้น แต่ท่านก็มีความอดความทนเป็นเลิศ เพราะสิ่งแวดล้อมสมัยนั้นบังคับให้เป็นอย่างนั้น


    การภาวนาของท่านนักปฏิบัติสมัยนี้


    มาสมัยนี้สิ่งแวดล้อมบังคับเราไปในทางตรงข้ามกับสมัยโน้น ไปไหนเราก็เดินไป ต่อมานั่งเกวียนแล้วก็นั่งรถยนต์ แต่ความทะยานอยากมันก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เดี๋ยวนี้ถ้าไม่ใช่รถปรับอากาศ ก็จะไม่ยอมนั่ง ดูจะไปเอาไม่ได้เทียวแหละ ถ้ารถนั้นไม่ปรับกอากาศ คุณธรรมในเรื่องความอดทนมันค่อยอ่อนลงๆ การปฎิบัติภาวนาก็ย่อหย่อนลงไปมาก เดี๋ยวนี้เราจึงเห็นนักปฎิบัติภาวนาชอบทำตามความเห็น ความต้องการของตัวเอง

    เมื่อผู้เฒ่าผู้แก่พูดถึงเรื่องเก่าๆแต่ครั้งก่อน คนเดี๋ยวนี้ฟังเหมือนว่าเป็นนิทานนิยาย ฟังไปเฉยๆแต่ไม่เข้าใจเลยแหละ เพราะมันเข้าไม่ถึง พระภิกษุที่บวชในสมัยก่อนนั้นจะต้องอยู่กับพระอุปัชฌาย์อย่างน้อยห้าปี นี่เป็นระเบียบที่ถือกันมา และต้องพยายามหลีกเลี่ยงการพูดคุย อย่าปล่อยตัวเที่ยวพูดคุยมากเกินไป อย่าอ่านหนังสือ แต่ให้อ่านใจของตัวเอง






  2. #2
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
    ช่างภาพอิสระ

    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    689

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

  3. #3
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
    ช่างภาพอิสระ

    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    689

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

  4. #4
    เจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์
    ช่างภาพอิสระ

    วันที่สมัคร
    Sep 2006
    กระทู้
    689

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

  5. #5

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

    เอาไปโลดครับ 1 แต้ม โหวตให้เต็มๆๆ
    เสียดายความดีที่มีให้
    เสียดายหัวใจและเวลา
    เสียดายที่ที่โดนหลอกตลอดมา
    เสียดายคุณค่าความจริงใจ

  6. #6
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ มั่วหน่าฮ่าน
    วันที่สมัคร
    Jan 2007
    กระทู้
    1,781

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

    อืม.....เกือบแล้วข่อย เกือบโพล่จากตมแล้ว....ขั่นได้อ่านหลายกว่านี่สงสัยได้โพล่เหนือน้ำคักๆ....
    ไม่เข้าถ้ำมอง เหตุไฉนจะได้มอง...http://img198.google.co.th/img198/6016/iinjiisjiisj.gif

  7. #7

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม

    Re: ผลไม้ในสวนธรรม กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ♥มั่วหน่าฮ่าน♥
    อืม.....เกือบแล้วข่อย เกือบโพล่จากตมแล้ว....ขั่นได้อ่านหลายกว่านี่สงสัยได้โพล่เหนือน้ำคักๆ....
    เดี๋ยวข่อยสิเอามาให้อ่านเด้อ กำลังอัพโหลดยุ
    เสียดายความดีที่มีให้
    เสียดายหัวใจและเวลา
    เสียดายที่ที่โดนหลอกตลอดมา
    เสียดายคุณค่าความจริงใจ

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •