จะมีใครไหนเล่า เข้ามาช่วย
เหมือนคน ป่วยขาดหมอ รอรักษา
ช้ำใจ ที่ได้เห็น้ำ ท่วมนา
โอ้น้ำตาของ ชาวนานั้นไหลนอง



...หวังพึ่งรัฐบาล ให้ช่วยเหลือ
ก็ชักช้าเมื่องบประมาณ มันขัดข้อง
ทำอย่างไร เพราะไร้คนเหลียวมอง
จะพึ่งพี่ พึ่งน้อง ก็ ลำเข็ญ



...วอนฟ้า..วอนฝน..เพราะจนยาก
คงต้องล้าง ลาถิ่น แผ่นดินที่เห็น
สู่เมือง ฟ้า มหานคร ด้วยจำเป็น
เพื่อ หลีก เล้น ความยากจำจากนา



...หวังเข้ามาหางาน ในเมืองใหญ่
จะงานอะไร ก็ไม่ท้อเร่งเสาะหา
ถ้าได้ เงิน จะส่งให้ บิดร และ มารดา
จะได้พลิกฟื้น ผืนนา ด้วยข้าไทย...