วันนี้...ยิ้มระรื่น....ชื่นบานนัก
ได้มารู้จัก...บ้านมหา....มิตมากหลาย
ความทุกข์โศก...ค่อยๆ.......คลายสิ้นไป
ไครทุกข์ใจ....บ้านมหา.......ช่วยปรอบโยน
บ้านมหา...มีทั้งเพื่อน....หญิงชายพร้อม
มาคอยมอบ...สิ่งต่างๆ.....ล้วนหลากหลาย
มีทั้งกลอน....บทกวี.......นั้นมากมาย
ทั้งหญิงชาย......ร่วมกัน.........บรรเลงกลอน
เชิญพี่น้อง......ทั้งหลาย......เอนกายพัก
ถ้าเหนื่อยนัก.....ก็พักใจ.........ให้คลายเหงา
บ้านมหา......หลังนี้.......มีแต่เพื่อนของเรา
ไครมีทุกข์......มีความเศร้า..........หายสิ้นไป
ถ้าเพื่อนเหนื่อย......พักก่อน...ณ...ตรงนี้
เพื่อนบ้านมหา.....ยินดี............ปรับทุกข์ให้
ลืมอดีต......ลืมเสียเถิด..........ความหลังที่ฝังใจ
แล้วเริ่มต้น.....ชีวิตใหม่ที่สดใส.........นบ้านมหาเรา
ไครท้อแท้....เบื่อหน่าย....ในชีวิต
บ้านมหา......นี้มีมิตที่จริงใจ.....ให้คบหา
อาจจะมีสักวัน....จะได้เจอ..............เธอที่ว่า
ได้คบหา...........พาสุขสันต์....................นิรันดร
พี่ มั่วหน่าฮ่าน ออมเลิกเศร้าแล้ว อิอิ
กลอนบทนี้ได้แรงใจจากอ้ายมั่วหน่าฮ้านเด้อจ้า อิอิ
[radio]mount/01%20%E4%BF%C5%EC%E0%CD%D7%E9%CD%C2%CD%CD%C1/%E1%C1%E8%C2%E8%D2%B9%D2%A7.wma[/radio]
Bookmarks