กลอนลำเปิดฉากฉาก แสดงโดยบ่าวเซียงน้อย

[โป้ยก่าย]

สวัสดีพี่น้อง...ท้องถิ่นไทยอี่สาน...สุขสำราญกันเหมิด...อยู่สุคนบ่น้อท่าน
ลูกหลานมาวันนี้...นำผลงานอันล้ำค่า...ชาวคณะบ้านมหา...ปราถนามารับใช้
พระคุณท่านโปรดรับฟัง...บ่ได้หยุดอยู่ยั้ง...สร้างต่อทางเสียงลำ...นำเอาบทการแสดง
บ่หย่อนลงแต่พอน้อย...คอยรับฟังไปทางหน้า...สร้างศรัทธาให้ยู้ส่ง...จรรย์โรงศีลภาคพื้น
ทางก้ำถิ่นอี่สาน...ขออภัยนำทุกท่าน...หากผลงานบ่ทันเด่น...หากสิเห็นในเทื่อหน้า
ศรัทธาเจ้าอย่าเซื่อมถอย...ผมคนลำกะยังด้อย...แสดงนำไปตามเรื่อง...เสียงบ่ใสดั่งแก้ว
อภัยข้าผู้โอ้ลำ...อยู่ในโขงเขตก้ำ...ท้องถิ่นดินอี่สาน...มหาการประพันธ์กลอน
บ่หย่อนไผพอดอกแต้ม...แจมผญาสำนวนเว้า...คอยฟังเอาเด้อญาท่าน...คอยติดตามเบิ่งผลงาน
ศรีสะท้านผู้ก่อเริ่ม...เติมแต้มท่าแสดง...เอาให้สมมาดแม้ง...คือดั่งมโนหมาย
บรรยายไปตามเสียง...ผู้เพิ่นนำน้อสอนซี้...จารย์คำศรีผู้วางขั้น...บทสำคัญในท้องเรื่อง
เพียงสมมุติโตผู้ข้า...พระยาเจ้าผู้นั่งเมือง...เสนอโตในท้องเรื่อง...เมืองใหญ่นครหลวง
ปรกครองปวงพลนิกร...อยู่สะบาย...บ่มีฮ้อน.....


(บทเว้า)

กราบเรียนมายังมิตรที่แก่นแฟนที่รอรับฟังทั้งหลายทราบ...สมมุตินามของผู้ข้า
กะคือพระยาทรงธรรม...ซื่งได้ครอบครองเมืองพาราณสีมาเป็นเวลาช้านานแล้ว
มีมเหสีกะคือจันทราเทวี...มีราชบุตตรีกะคือเจ้าหญิงกรรณิกา ทุกเมื่อเชื่อวัน
พระมเหสีและราชบุตตรีเคยเข้าเฝ้าอยู่ประจำ...เอาหละมื่อนี้ข้าพเจ้าจักต้องขึ้นไปรอคอย
ในท้องพระโรงเห็นสิดีเป็นแน่แท้เลย....

[ตรี ศรีเมืองใหม่]

ป้าด/บ่าวเซียงน้อยเป็นพ่อพญาไปแล้วตินี้ อิอิๆๆ

[น้ำตาล]

มีราชบุตตรีกะคือเจ้าหญิงก รรณิกา....ตำแหน่งนี้หล่าจอง...::)::)

[ต่าย]

ฮ่วย...ให้แสดงนำแน้พี่โป้ยจ๋า....ต่ายขอบทนางอิจฉาเด้อจ้า...อิอิ
จั้งได้อยู่ใกล้พระเอกแหมะ ฮ่าๆๆ::)