โอ้อนิจจา ปัญหา ของชีวิต
นั่งนอนคิด เหมือนเกาหิด คันไม่หาย
อยากเป็นกลาก เป็นเกลื้อน ขี้เรื้อนตาย
ให้มันคลาย ลำเค็ญ ทุกข์เข็ญเรา


เกิดมาจน ต้องดิ้นรน บ่เคยหยุด
เกิดเป็นทูต ไทกอ บ่เคยเฉา
รวยล้นฟ้า ก็ตั้งหน้า แต่โกงเอา
รวยแต่เขา เรามันจน ข้นแค้นเหลือ


คิดจะบวช กลัวว่าสวด ไม่ได้สึก
จะเข้าพฤกษ์ เข้าพงไพร ให้กลัวเสือ
โดดน้ำตาย ก็กลัวปลิง อิงแนบเนื้อ
คิดแล้วเบื่อ แทบบ้า ระอาตัว


อยากกินเกลือ ให้เหลืองตาย คงคลายทุกข์
จุดไฟลุก ราดเบนซิน สิ้นทั้งหัว
ราดน้ำพริก เทน้ำปลา ทาให้ทั่ว
แต่ก็กลัว ของดันแพง แกล้งเหลือทน


อย่างนั้นไซร้ เราควรอยู่ สู้ชีวี
เกิดทั้งที อย่ายอมแพ้ แค่ความจน
ดวงไม่จู๋ คงถูกหวย รวยจนล้น
คงเป็นคน เหมือนผู้ดี ที่เขารวย

เซ็งชีวิต...!!!เซ็งชีวิต...!!!เซ็งชีวิต...!!!