ขอฝากกลอนนี้แด่ลูก ที่อยู่ไกลแม่ทุกคนนะ
........................

จะขอกล่าว พรรณนา พระคุณแม่
เริ่มตั้งแต่ แม่อุ้มท้อง ประคองศรี
แม่ทนทุกข์ สุดพร่ำ ช้ำชีวี
ใจกายนี้ พลีให้ลูก เฝ้าผูกพันธ์

แม่อุ้มท้อง ประคองลูก สุดที่รัก
แม่ลำบาก ใจกาย ไม่สุขสันต์
บางครั้งแม่ ต้องตื่น ขึ้นฉับพลัน
เพราะลูกนั้น ด่าวดิ้น เหมือนสิ้นใจ

แม่เดินเหิน ไปมา ท่าลำบาก
เจ็บปวดมาก ผิวกาย ไม่ผ่องใส
หน้าซีดเผือด เลือดฝาด แม่ขาดไป
ในภายใน ปั่นป่วน ชวนให้ตรม

บางครั้งแม่ เจ็บแสน แน่นหน้าอก
แม่นอนกก ใจหาย ไม่สุขสม
สรรพางค์ ร้อนผ่าว ร้าวระบม
แม่ทุกข์ตรม รักษาครรภ์ นั้นเก้าเดือน

วันที่ลูก ลืมตา มาดูโลก
แม่ทุกข์โศก ซ้ำร้าย หาใดเหมือน
แม่ด่าวดิ้น กรีดร้อง ก้องสะเทือน
แม่เปรียบเหมือน ตกแหล่ง แห่งอบาย

เสียงลูกร้อง นอนดิ้น แม่สิ้นทุกข์
แม่มีสุข เพราะสม อารมณ์หมาย
สองมือกอด ลูกติด แนบชิดกาย
ถอนหายใจ ดูลูกน้อย พลอยยินดี

ลูกเกิดมา แม่ก็พร้อม ถนอมเลี้ยง
เหนื่อยไม่เกี่ยง เพียงให้ลูก ได้สุขี
ริ้นจะไต่ ไรจะตอม พร้อมธุลี
แม่ปราณี พัดวีให้ หาใครปาน

ถึงเมื่อยาม ลูกร้อง ประคองกอด
มือแม่กอด อิงแอบ แนบขนาน
ยามลูกเศร้า เหงาใจ ไม่ชื่นบาน
แม่สงสาร ปลอบจิต หายพิษภัย

เลือดในกาย แม่นี้ พลีให้ลูก
ถึงจะทุกข์ ลำบาก ยากแค่ไหน
แม่ก็สู้ ไม่ย่อท้อ ต่อสิ่งใด
เพื่อจะให้ ลูกรอด ตลอดมา

บางครั้งลูก เจ็บป่วย ด้วยโรคร้าย
ไม่เว้นวาย แม่ยังให้ การรักษา
จนบางครั้ง แม่ต้องนั่ง หลั่งน้ำตา
เพื่อลูกยา แม่อดหลับ ขับตานอน

ถึงเมื่อยาม ลูกน้อย พลอยเติบใหญ่
แม่ห่วงใย ส่งให้เรียน เพียรฝึกสอน
เข้าโรงเรียน เขียนกอกา แม่อาวรณ์
แม่ยังวอน อ้อนลูกน้อย ค่อยเรียนไป

เหงื่อของแม่ แต่ละหยด หยาดเพื่อลูก
จิตฝังผูก อนาคต ที่สดใส
แม่มีคุณ หนุนส่อง ผ่องอำไพ
แม่เสียใจ ในเมื่อลูก ถูกมลทิน

.......................................................ลูกๆที่อ่านแล้ว หวังว่าคงจะทำให้คิดถึงแม่บ้างนะ ใครที่มีพ่อแม่ครบ ก็รีบๆทำตอบแทนท่านเร็วๆ เพราะวันหนึ่ง จะได้ไม่เสียใจว่า "ไม่มีเวลาทำตอบแทนท่าน"ขอฝากกลอนนี้แด่ลูก ที่อยู่ไกลแม่ทุกคนนะขอฝากกลอนนี้แด่ลูก ที่อยู่ไกลแม่ทุกคนนะขอฝากกลอนนี้แด่ลูก ที่อยู่ไกลแม่ทุกคนนะ
(ถ้ามีใผเคยเอามาโพสแล้วกะขอโทษขออภัยเด้อครับ):):)