เมื่อสาวมักม่วนสิแต่งงาน
12 กรกฎา 2551 ( ขึ้น 10 ค่ำ เดือน 8 ปี 2551 ) สิเข้าพาขวัญแล้วเด้อจ้าเอื้อยอ้าย จากที่เคยคุยบ่าวซะซายกะสิบ่ได้คุยแล้วบาดนี่ บ่ฮู้เลยว่าหลังจากแต่งงานแล้วสิเป็นแนวได๋แหน่ จากที่เคยอยู่คนเดียวกะสิเพิ่มมาอีกคนหนึ่ง ความจริงกะบ่ทันคิดสิแต่งไวปานนี่ดอกแต่ทางแม่-พ่อเผิ่นเร่งมาว่าอยากให้เป็นฝั่งเป็นฝา อยากฮู้อยากเห็นนำว่าคนที่สิมาดูแลลูสาวเผิ่นเป็นคนจั่งได๋ หน้าตาเป็นได๋แหน่ นิสัยใจคอ ที่สำคัญฮักลูกสาวเผิ่นบ่
........... นิ่มกะเลยตัดสินใจตามคำพ่อแม่ขอมา นับมื้อพ่อแม่กะสิเถ่าลงไปเรื่อยๆ ไห่ นา ตากล้าจักไผสิเบิ่งเอา สวนยางพาราที่พ่อปลูกกะลังสิไปได้ดี ต้องหาคนมาเบิ่งส่อยพ่อ เพราะว่าลำพังนิ่มกับน้องชายกะส่อยหยังได้บ่หลาย น้องชายหล้าเขากะยังเรียนหนังสืออยู่ ที่สำคัญ สวนยางพาราทางผู้ที่สิมาเป็นแม่ย่า หลายคักขนาด….อ่านกินในใจแล้วล่ะพี่น้องจักเผิ่นสิให้บ่ให้ดอก ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนเนาะบ่ได้สิไปไสเสีย 5555

ตอนนี่หนักใจหลายเรื่องเฮ็ดกับข้าว เนื่องจากว่านิ่มเฮ็ดกับข้าวหยังบ่เป็นเอาซะเลย นอกจากเมนูไข่ ซุบบักเขือ ( สูตรอ้ายศรีสะท้าน ) ป่นปลาทู ที่เว้ามานี่คือเฮ็ดแล้วกินได้ นอกเหนือจากที่บ่ได้เอ่ยมาคือเฮ็ดแล้วเทให้หมาน้อยอยู่เฮือนกิน มันยังหันหน้าหนีเลยเนาะ
................สิอย่างไปไสมาไส สิจับสิบายหยังส่อยเผิ่นกะเป็นแต่ย่านๆ สิเฮ็ดดีบ่น้อย่านแต่แม่ย่าเผิ่นว่า นั่งเฮือนเผิ่นโดนกะบ่ได้ เป็นฮ้อนๆฮนๆ นั่งโดนกะบ่ได้ สินอนกะบ่กล้านอนย้อนว่าบ่คือเฮือนแม่เนาะ
ไปเฮือนเผิ่นกะคิดฮอดแต่แม่อยู่เฮือนเจ้าของ คิดในใจสิเฮ็ดจั่งได๋ดีน้อ จั่งสิถืกใจเผิ่น ขอคำปรึกษาจากเอื้อยๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่มีประสบการณ์สุคนเด้อจ้า รบก่วนด่วน
ถึงสิแต่งงานแล้ว แนวคนเคยม่วนหน้าฮ้านกะสิม่วนคือเก่าล่ะ ที่สำคัญงานพาแลง 2 บ่พลาดแท่แน่นอน