มงคลชีวิต

[บ่าวน้ำแข็งลวก]

::)มงคลชีวิต
(ผญาอิสาน)



อเสวนา จ พาลานํ อย่าได้ไปอยู่ใกล้เป็นหมู่กับคนพาล สร้างแต่แนวบ่ดีให้หลีกไกลหนีเว้น

ปณฺฑิตานญฺจ เสวนา ชาติที่มีพาเชื้อโตต่อนนักปราชญ์ ผู้ฉลาดฮอบฮู้ให้เอาเกื้อกล่อมสหาย

ปูชา จ ปูชนียานํ คนดีนั่นควรบูชาเอาแบบอย่าง ย่างตามหลังเพิ่นผู้จั่งซั่นมีแต่ได้บ่เสียอ้ายน้องเอ้ย

ปฏิรูปเทสวาโส อยู่ในเขตประเทศที่สมควร ทั้งบุคคลสิ่งของล้วนแต่แนวดีพร้อม

ปุพเพ จ กตปุญฺญตา บุญควรสร้างบารมีพร้อมพร่ำ ทำแต่ดีเข้าไว้ไผบ่ย้องกะซางตาม

อตฺตสมฺมาปณิธิ จ ตั้งตนไว้มั่นเที่ยงในความดี บ่มีใจเอนเอียงหวั่นไหวไปทางฮ้าย ไผสิติทั้งค่ายทั้งเมืองกะบ่เหงี่ยง มีแต่ตั้งเที่ยงไว้บ่ไลทิ้มฝ่ายดี

พาหุสจฺจํ จ นี้ ได้เฮียนฮ่ำมาหลาย ได้สดับฮับฟังใส่ใจอยู่เริงเรื่อย

สิปฺปญฺจพร้อม มีศิลปะศาสตร์ วิชาชีพครบถ้วน ชำนาญพร้อมสู่พาย

วินโย จ สุสิกขิโตนั้น เพิ่นบอกว่าวินัยดี ได้ฝึกฝนอบรมระเบียบงามมูลพร้อม

สุภาสิตา จ ยา วาจา ความขานเว้ามีคุณธรรมอันล้ำค่า เป็นของฝากจากรุ้งฟ้าเอามาต้อนต่อนแสน(สะ-แหน)(เว้าถืกข้อขอกินกะง่าย ถืกบาดฮ้ายถามซื้อกะบ่ขาย ทั้งหลายเพิ่นอึดข้าวปูปลายามอดอยาก ความปากบ่ได้ซื้อ สิแพงไว้เฮ็ดหยัง ไมตรีฝังลงมั่น ตายนำกันย้อนความปาก เป็นของฝากจากฮุ้งฟ้า เอามาต้อนต่อนแสน)

มาตาปิตุอุปฏฺฐานํ บ่ระบัดเลี้ยงพ่อแม่ของเฮา อย่าได้ทำแนวขวางให้เดือดเคืองคำฮ้อน
อย่าได้วาจาเว้าให้สองเขือน้ำตาหลั่ง บาปท่อฟ้าเวรก้ำเกิ่งแผ่นดินแท้แหลว

ญาตกานญฺจ สงฺคโห อย่าพากันขี้ถี่ พุ้นแม่นพี่ พี้แม่นน้อง ปรองดองฮักแก่น
แม่นสิทุกข์ยากแค้น ให้เพียรซ้วนซ่อยกัน

อนวชฺชานิ กมฺมานิ เวียกเฮ็ดสร้างบ่มีโทษกับไผ กิจการงานดีงาม โทษบ่มีพอน้อย

อารตี วีรตี ปาปานั้น บ่มีกรรมสร้างก่อ บาปท่อก้อยเพียรเว้นหลีกไกล

มชฺชปานญฺจ ของเมานั้นมีโทษหนักหนา สารพันบ่ฮ่อนหา มาสูบ ดม อม เคี้ยว มันสิพาเฮาหล่ม ตกจมเป็นทาส ออกบ่ได้แต่ผองเฒ่าฮอดมื้อตาย

อปฺปมาโท จ ธมฺเมสุนั้น ตั้งใจมั่นบ่ประมาทเผลอเรอ มีสติคู่ยามมวลพร้อม ให้ถนอมใจไว้ในคลองพุทธบาท บ่ประมาทท่อก้อย ธรรมพระพุทธเจ้าเพิ่นสั่งสอน

คารโวจนั้นให้ฮู้จักอ่อนน้อมเคารพยำแยง แสดงถึงกิริยาบอกค่าคุณควรฮู้บุคคลพร้อม
กิจกรรมต่างๆ ฮู้จักคุณค่าพร้อมถนอมไว้คู่พาย

ต่อจากนั้นมีคำว่านิวาโต อย่าได้โวๆเสียงหลื่นคนทั้งค่าย ให้เจ้ายอมือไหว้แสดงความ
นบนอบหมอบๆเข้าหัวสิท้าวหง่ายาง

สนฺตุฏฺฐีนั้นให้มีความสันโดษ อย่าสุโพดแต่อยากได้จนทำให้ม่วนเฮ จงได้พอใจพร้อมในสิ่งที่เฮามี ให้มีความยินดีแต่สิ่งที่เฮาหาได้ มันสิพาทำให้หัวใจเฮาม่วนซื่น สุขยิ่งล้ำความทุกข์ฮ้อนแม่นบ่มี.......พ่อใหญ่เอ๋ย

ต่อจากนี้มีคำว่ากตญฺญุตา ให้ฮู้จักบุญคุณอย่าสุลืมไลเว้น ชื่อว่าความดีนั้นกตัญญูเป็น
ผู้บอกนอก จากนั้นบ่เหลือไว้ให้ส่วนดี

ต่อจากนี้มีคำว่าเป็นคาถา กาเลน ธมฺมสฺสวนํ ให้หายามฟังธรรมขูดเกลาสนิมฮ้าย ในใจเฮาหมองเศร้าย้อน ว่าเฮาบ่ฉลาด พี่น้องเอ๋ย บ่อาจสุขอยู่ย้อนสนิมหุ้มห่อใจนั่นหนา

เอตมฺมงคลมุตฺตมํ อันนี้แหลวเพิ่นบอกว่าเป็นมงคล แนวอุดมทั้งประเสริฐ บ่มีไผสิมาเสริมส่งให้กันได้ดังกล่าวขาน มีแต่เขามาต้มตั๋วเอาเงินคนโง่ พาโลหลอกพี่น้องได้กินแล้วบัดแซ่วหนี เขาพุ้นตี้เป็นผู้ได้ทั้งเสน่ห์ทั้งมงคล เทิงข้าวของเงินทองเขาหอบคืน เมือบ้าน เป็นตาสงสารหน้าอวิชชามาหุ้มห่อ ตั๋วหลอกล่อบ่กลัวย่านบาปเวร

ขนฺตี จ เพิ่นบอกว่าให้อดทน ทำการงานหนักเบาแดดฝนปานได๋ให้ทนก้ม ทนทั้งกายใจพร้อมขมเค็มเคียดด่า หวานแหละส้มทนได้คู่พาย

โสวจสฺสตานั้นให้เป็นคนผู้เว้าง่าย อย่าสุเฮ็ดอึ้งคือหม้อบ่สาง

สมณานญฺจ ทสฺสนํ การได้เห็นได้ใกล้กับเพิ่นผู้ทรงศีล ผู้สงบกายใจเฮ็ดให้เฮาหายฮ้อนกาเลน ธมฺมสฺสากจฺฉา สนทนาในเรื่องดีงามตามโอกาส เฮ็ดให้ฉลาดฮอบฮู้ในเรื่องที่กล่าวจา

เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ อันนี้แหลวคือมงคลอันประเสริฐ ให้เจ้าจำจื่อไว้ คำพระพุทธเพิ่นสั่งสอน

ตโป จ มีความเพียรแผดเผาขูดลนสนิมฮ้าย บังคับกายใจพร้อมบ่ตามใจมูลกิเลส
อันนี้วิเศษแท้ให้จำไว้อย่าสุลืม

พรฺหมฺจริยญฺจพร้อม ให้ประพฤติพรหมจรรย์ ให้ฮู้จักควบคุมทางกามระหว่างยามที่ควรเว้น ทำตนให้เป็นคนผู้ประเสริฐ เฮ็ดจังซี้เพิ่นเอิ้นว่าพรหม

อริยสจฺจานทสฺสนํ ความจริงแท้อยู่เหนือผลเหนือเหตุ เห็นแจ่มแจ้งจริงแท้สู่อัน ฮู้ว่าอันนี้ทุกข์แท้ๆพร้อมเหตุของมัน ฮู้อาการของความดับมอดลงของความฮ้อน ฮู้จักถอนตนขึ้นตามทางอันประเสริฐ อันนี้เลิศแท้ๆจบสิ้นบาปเวร

นิพฺพานสจฺจกิริยา ทำนิพพานให้แจ้งคือความทุกข์ดับหาย อยู่เหนือตายเหนือเป็นบาปเวรจบสิ้น อยู่เหนือดินเหนือฟ้าเหนือดาราน้อยใหญ่ มอดกองไฟที่ลุกไหม้ในใจเจ้าสิอยู่เย็น มันบ่แม่นนิพพานเล่นที่เขามาหลอกเอาเงินพ่อใหญ่ สิพาทัวร์นิพพานดั่ง

ธัมมชโยสอนไว้ พาไปทัวร์นิพพานสู่สถานเมืองแก้ว แวววาวเหลื่อมงามตายแต่ทางนอกซอกแซกซ้นหนอนน้อยม่นอยู่ใน(ได้เงินเจ้าไปแล้วเซาเอิดเติด)

ผุฏฺฐสฺส โลกธมฺเมหิ จิตฺตํ ยสฺสนกมฺปติ บ่มีใจเอนเอียงหวั่นไหวต่อคำย้อง นินทาพร้อมสรรเสริญกะคือเก่า บ่มีหมองหม่นเศร้าเสมอด้ามแผ่นดิน

อโสกํนั้นจิตบ่โศกมีแต่สงบเย็นอยู่ ความโศกเศร้าทั้งหลายวิรชํพร้อมบ่มอม เกือกขี้ฝุ่น
มีแต่ใสดั่งแก้วเบิดแล้วขี้ฝุ่นใจ

เขมํซ้ำ จิตฺโตเกษมศานต์ เหมิดปัญหาชีวิตย้อนมงคลแท้ ความที่ว่าขานเว้าสรุปลง

บอกหมู่ว่า
เอตาทิสานิกตฺวาน สพฺพตฺถมปราชิตา สพฺพตฺถโสตฺถึคจฺฉนฺติ ตนฺเตสํมงฺคลมุตฺตมนฺติ นรชนพร้อมทั้งหมู่เทวา ไผเฮ็ดนำทำตามจั่งว่ามาเบิดเกลี้ยง ดวงบ่มีสูญสิ้นอัปราชัยไปทุกที่ มีความสวัสดีพร้อมในที่ทุกสถานท่านเอยยยยยย [/center][/left][/center]