กำลังแสดงผล 1 ถึง 5 จากทั้งหมด 5

หัวข้อ: สัพเพ สัตตา

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ฝนหลวง
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,235

    สัพเพ สัตตา

    สัพเพ สัตตา
    เสียงร้องขอ ชีวิต จิตหวาดหวั่น เสียงห้ำหั่น เข่นฆ่า น่าสยอง
    เสียงซวบซาบ คมดาบเชือด เลือดไหลนอง เสียงหวีดร้อง สะท้อนจิต สะกิดใจ
    เสียงสัพเพ สัตตา พาให้คิด ว่าชีวิต นี้มีค่า กว่าสิ่งไหน
    อเวรา อย่ามีเวร อย่าเป็นภัย ชีวิตใคร ใครก็หวง อย่าล่วงเกิน
    ท่องสัพเพ สัตตา มาแต่ไหน ยังเข้าใจ ในเนื้อแท้ แค่ผิวเผิน
    ยังฆ่าบ้าง กินบ้าง อย่างเพลิดเพลิน ยังใช้เงิน ซื้อชีวิต อนิจจัง
    สัตว์เกิดกาย มาใช้กรรม ที่ทำไว้ เป็นเป็ดไก่ กุ้งปู เป็นหมูหมา
    ตามต้นเหตุ ผลกรรม ที่ทำมา มิใช่ฟ้า ประทานไว้ ให้คนกิน
    มีปัญญา แต่ไฉน จึงไม่คิด มองชีวิต แต่กลับเห็น เป็นทรัพย์สิน
    เสียงกรีดร้อง ก่อนตาย ใครได้ยิน น้ำตาริน เมื่อถูกเชือด เลือดกระเซ็น
    พูดว่าเขา เกิดมา เป็นอาหาร เขาลนลาน หนีตาย มีใครเห็น
    เขาจนใจ พูดไม่ได้ เถียงไม่เป็น ช่างเลือดเย็น เข่นฆ่า ไม่ปราณี
    มีพืชผัก มากมาย นับไ่ม่หมด ทุกกลิ่นรส สดใส หลากหลายสี
    ธรรมชาติ จัดวาง ไว้อย่างดี สัตว์วิ่งหนี พืชเต็มใจ ให้กินมัน
    เพราะเรากิน เขาจึงฆ่า เอามาขาย เราสบาย แต่สัตว์โลก ต้องโศกศัลย์
    ท่องสัพเพ สัตตา มาทุกวัน เมตตากัน โปรดอย่าฆ่า และอย่ากิน



    เนื้อสัตว์ กับ เนื้อคน

    นั่งเพ่งพิศ ซากศพ บนโต๊ะข้าว โอ้หนอเรา ช่างอนาถ อดอยากเหลือ
    ชีวิตเขา สังขารเขา ไม่จุนเจือ อร่อยเหลือ ซากศพสัตว์ นานาพรรณ
    ไม่ต่างกับ เดรัจฉาน เช่นนกแร้ง ที่ยื้อแย่ง อสุภะ ในไพรสันต์
    ไม่ต่างกับ เสือสิงห์ คร่าชีวัน ที่ไล่ล่า สัตว์อ่อนแอ มากลืนกิน
    ถ้าเช่นนี้ หากฉุดคร่า มวลมนุษย์ ถึงที่สุด บุตรญาติ ทั้งชายหญิง
    นำมาทุบ ผ่าเชือด เฉือนชีวิน แล้วแล่ ทอดปิ้งผัด ให้สวยงาม
    จัดขึ้นโต๊ะ เครื่องเคียง เรียงประดับ ให้พร้อมพักตร์ รูปพรรณ หลากหลายสี
    เราก็ควร กินได้ ไม่อัปปรีย์ เพราะสดสี เยี่ยงเนื้อสัตว์ คล้ายคล้ายกัน
    ท่านลองกรีด เนื้อตน สักนิดเถิด หากไม่เกิด เจ็บปวด กลับกระสันต์
    ท่านก็จง กินเข้า ให้เร็วพลัน สัตว์เหล่านั้น คงสนุก ดังท่านเป็น
    ท่านลอง เอาฆ้อนทุบ ถลกหนัง เสียโดยพลัน อย่าแชเชือน รีบรู้เห็น
    หากท่านนั้น ยังเป็นสุข อยู่ร่มเย็น ท่านก็เป็น ซากศพ ไร้อารมณ์
    สรรพสัตว์ มีวิญญาณ มีชีวิต มิรู้ผิด รู้ชอบ รู้เหมาะสม
    แต่มนุษย์ ใจประเสริฐ ทุกผู้คน กลับทำตน มิรู้ชอบ มิรู้ควร
    มิว่าสัตว์ ประเสริฐ หรือเดรัจฉาน ล้วนต้องการ รักษาชีิพ ด้วยแหนหวง
    เรากินเขา เขากินเรา คิดชั่งตวง ก็เหมาะควร ยุติธรรม ที่ควรเป็น
    เสียงโหยหวน ทรมาน เพราะเจ็บปวด ในงานบวช งานแต่ง ที่เคยเห็น
    ทั้งงานศพ ใดใด มิเคยเว้น ให้งานเป็น ลานประหาร คร่าชีวัน
    สาธุชน ผู้มุ่งหวัง มหาสุข ใฝ่วิมุติ ล่วงกรรม พ้นโศกศัลย์
    แม้นบำเพ็ญ ปฎิบัติ ทุกคืนวัน ภาวนา ถึงแสนพัน จบธารณี
    หากปากหนึ่ง พร่ำสวด พุทธสูตร แต่ปากหนึ่ง ยังเหม็นสูบ เลือดเนื้อ เหมือนภูติผี
    ยังเสพ เนื้อหนัง เครื่องใน เห็นว่าดี หมื่นธารณี พุทธมนต์ ก็ป่วยการ
    บำเพ็ญ กิจการใด ให้ชะงัก เพราะหน่วงหนัก ผลกรรม ที่ประหาร
    แ้ม้นตอนนี้ รุ่งเรือง กายกล้าแข็ง มีเรี่ยวแรง วังชา อย่างที่เห็น
    พอกรรมถึง บุญหมด ทุกลำเค็ญ ส่อให้เห็น พยาบาท ของนายเวร
    แค่คนเรา ถูกเอาเปรียบ หรือมองหน้า ก็แทบบ้า โกรธคลั่ง สยดสยอง
    แล้วเหล่าสัตว์ ถูกฆ่า เลือดเจิ่งนอง ย่อมหมายปอง แก้แค้น ทุกชาติไป
    สาธุชน ผู้เมตตา มีความคิด ตรึกสักนิด ตรองสักหน่อย ด้วยเหตุผล
    หากสัตว์นั้น เป็นอาหาร ของผู้คน เหตุไฉน ลนลานหนี สุดกำลัง
    โปรดหันมา กินอาหาร เว้นเลือดเนื้อ เพื่อกอบเกื้อ วาสนา ให้สุขสันต์
    ขมากรรม อโหสิ ให้แก่กัน พ้นโศกศัลย์ โรคร้าย ภัยนานา
    สารอาหาร จากพืชผัก และถั่วเหลือง มีเหลือเฟือ มากหลาย ให้เลือกหา
    ไร้สารพิษ สารเร่งเนื้อ เจือปนมา ล้วนแต่ เป็นสารบ้า ก่อมะเร็ง
    อย่าเพียงแต่ อร่อยลิ้น สนุกปาก กรรมวิบาก สนองผล ให้รู้เห็น
    อันใครฆ่า ใครกิน อย่างเลือดเย็น สื่อให้เห็น ความไร้ มนุษยธรรม
    พระพุทธะ มหาเทพ โพธิสัตว์ ทรงการุญ ส่ำสัตว์ อยู่เสมอ
    ทรงประพฤติ เป็นแบบอย่าง ยากได้เจอ ทรงสอนสั่ง มวลมนุษย์ ประพฤติตาม
    จงเลิกกิน เลิกกิน เลือดเนื้อเขา จงคิดเอา คิดเอา ถึงเขาบ้าง
    หากเป็นเรา เป็นเรา จะครวญคราง ถูกประหาร ฉุดคร่า จากวงศ์วาน
    การละเว้น เลือดเนื้อ ศีลข้อหนึ่ง แสดงถึง กรรมมหันต์ หากประหาร
    ด้วยซื้อกิน เขาจึงฆ่า รับประทาน ทั้งผู้ฆ่า ผู้กิน บาปเท่ากัน
    หากงดเนื้อ หนึ่งมื้อ กินพืชผัก หมื่นชีพ พักรอดตาย เป็นสุขสานต์
    หากหนึ่งมื้อ กินสัตว์ มิต้องนาน หมื่นชีพผลาญ มุ่งสู่ มฤตยู
    กุศลหนัก บุญญาสูง หากละเนื้อ เป็นสิ่งเืกื้อ เป็นพื้นฐาน ปวงกุศล
    เรียกว่า จิตเมตตา สมเป็นคน มิใช่ เยี่ยงสัตว์ป่า ที่กินกัน
    หากผู้ใด ฟังแล้ว สะกิดจิต ให้พินิจ เห็นตาม จะเกิดผล
    รีบประพฤติ เพียรตาม อย่าเล่ห์กล ย่อมหลุดพ้น บ่วงเวร ถึงนิพพาน

  2. #2
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ดอกหญ้า
    วันที่สมัคร
    Dec 2006
    กระทู้
    755
    อนุโมทนาสาธุนำเด้อจง
    ที่เว้ามาทั้งหมดสิเซากินเนื้อแม่นบ่
    อิอิอิ

  3. #3
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ฝนหลวง
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,235
    กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ ดอกหญ้า
    อนุโมทนาสาธุนำเด้อจง
    ที่เว้ามาทั้งหมดสิเซากินเนื้อแม่นบ่
    อิอิอิ
    หึ....เอามาฝากพีน้องบ้านมหาซือๆ...

  4. #4
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา
    Mr.Reception
    สัญลักษณ์ของ คนตระการ...
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    4,209
    สาธุ....สาธุ...สาธุ >> <<.

  5. #5
    อ่านแล้วเฮ็ดให้บ่อย่ากินเลยเน๊าะ...แต่พอหิวกะกินอีกล่ะ...สาธุ

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •