หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย
กำลังแสดงผล 1 ถึง 10 จากทั้งหมด 15

หัวข้อ: ***รอเธอ...กลับมา***

  1. #1
    Super Moderator สัญลักษณ์ของ หมูน้อย
    วันที่สมัคร
    Jul 2007
    ที่อยู่
    เหนือสุดในสยาม
    กระทู้
    1,977
    บล็อก
    17

    ***รอเธอ...กลับมา***



    ***รอเธอ...กลับมา***
    ฟ้ามืดมิดจิตไหวหวั่นสัมพันธ์หาย
    คำทักทายคนฝากไว้ได้หายจาก
    เหลือเพียงเงาเราเองเซ้งมากมาก
    เปรียบดั่งซากเถาไม้ตายไร้คนมอง

    เพื่อนมากมิตรคิดไฉนถึงไกลจาก
    เบื่อกันมากหรืออย่างไรไม่เกี่ยวข้อง
    ไม่โผลหน้ามาสักหนคนหมายปอง
    ได้แต่จ้องเหลียวมองหาใจอาวรณ์


    จากไปแล้วแก้วตาขออย่าลืมกัน
    หวังสักวันหันกลับมาคราคืนย้อน
    กลับมาพบคบหากันดั่งวันก่อน
    มาออดอ้อนวอนคำหวานกานท์กวี

    อย่าปล่อยให้ราตรีนี้มีหมองหม่น
    ไร้ผู้คนเขาสนใจต่างไกลหนี
    บ้านหลังสวยรวยน้ำใจคนใจดี
    บ้านหลังนี้ก่อนเคยมีนักกวีมากมาย


    แต่วันนี้แทบไม่มีนักกวีเดินผ่าน
    ปล่อยให้บ้านดูเงียบเหงาเศร้าเหลือหลาย
    คนรู้จักก่อนเคยทักไม่กล้ำกราย
    เหงาแทบตายเพื่อนพ้องหายได้จากลา

    โปรดกลับมาเอ่ยทายทักฝากอักษร
    เขียนกาพย์กลอนแทนใจไว้ต่างหน้า
    สื่อความหมายบอกบรรยายพรรณา
    ให้รู้ว่ายังห่วงใย เธอไม่ได้ทอดทิ้งกัน


    ***รอเธอ...กลับมา***

    สาวโรงงาน...คนผุฮ่าย
    24-7-51
    "รัก" และ "กำลังใจ" ฉันมีไว้เพื่อแบ่งปัน

  2. #2
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา
    Mr.Reception
    สัญลักษณ์ของ คนตระการ...
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    4,209
    แม่นรอไผกลับมาน้อ::)

  3. #3
    ส.มักม่วน
    Guest
    พี่สาวรอนิ่มอยู่บ้อน้อ ถึงพี่สาวสิบ่รอ น้องสาวทางนี่กะรออยู่เด้อจ้า รักพี่สาวโรงงานเสมอเด้อเจ้า

  4. #4
    มาแล้วเด้อ ขอโทษหลายๆที่ให้ถ่า;d;d
    ...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต

    ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์

    ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน

    ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้

  5. #5
    Moderators สัญลักษณ์ของ ต่าย
    วันที่สมัคร
    Nov 2007
    ที่อยู่
    เชียงใหม่
    กระทู้
    1,229
    บล็อก
    5
    อิอิอิ...เจนจ๋าคนขี้เหงาตัวจริงแต๊ๆละก๊า..
    *********
    ยินสำเนียง..เจนเพื่อนรัก...ทักทายมา
    ต่ายหายหน้า...จากบอร์ดกวี......หนีไปไหน
    เลยมาบอก........ว่าต่ายคนนี้........ยังอยู่ใกล้ๆ
    อยู่ในใจ.............ของเหล่ากวี.......มิแชเชือน


    หายหน้าไป....ใช่ว่าเพื่อน..ลืมเลือนรัก
    เคยปักหลัก......ร่ายอักษร...อ้อนใจเพื่อน
    เจนคนดี.........คอยส่งใจ...ไปเยี่ยมเยือน
    ซึ้งใจเพื่อน.......อยู่ทุกครา...อย่าลืมกัน


    คนกวีจ๋า...อย่าได้เหินห่าง....เคยรู้บ้างไหม
    เจนแอบเดียวดาย......ชวนร้อยเรียงใจ....ให้ร่วมฝัน
    ยังซึ้งในกวี.......ไม่เคยนอกใจ....ไปไหนทั้งนั้น
    มาร่วมสร้างสรรค์....กลั่นความห่วงใย...ใส่บทกลอน

    ***********
    เจนจ๋า))))..ต่ายตาหวานมารายงานตัวแล้วจ้า))))จุ๊บๆๆๆๆ

  6. #6
    ไม่ได้แวะมาทักทายบอร์ดกวีเลยจ้า
    เพราะติดที่ว่าแต่งกลอนบ่เป็นแมะ
    ลองหัดแต่งกลอนยามใดปวดหัวจังเลยจ้า...อิอิอิ

  7. #7
    ร่วมถ่ายทอดความรู้สู่สังคม สัญลักษณ์ของ ลูกน้ำชี
    วันที่สมัคร
    Jun 2008
    กระทู้
    150

    กระพริบตา

    สุดเข้าใจว่าการรอมันท้อจิต
    เหมือนเขาเห็นชีวิตเราไร้ค่า
    เหมือนดั่งเขาไม่เห็นเราในสายตา
    มีราคาต่ำต้อยด้อยคนแลฯ
    แต่ทั้งหมดล้วนแต่จิตคิดไปเอง
    ความครื้นเครงเพลงกวีมีแน่แท้
    อาจเพราะงานเหล่านักฉันท์พันตัวแจ
    ไม่อาจแวะมาสานต่อก่อโครงกลอนฯ

    ...อิอิ...เว้าหยอกเด้อครับ...:):):):)อย่าเคียดให้กันเด้อ..อิอิ

  8. #8
    บ่ได้จากไปไสดอกจ้าน้องเจน..ยังวนเวียนยู่แถวนี่หละ...ให้ถ่านำจักคนแหน่เด้อ...สิมีไผกลับมาบ่บุ...

    ตั้งแต่เรา เลิกลา จากกันไกล
    ยังจำได้ ถึงรส ของความสุข
    วันนี้เศร้า จ่มลงโลก แห่งความทุกข์
    แล้วก็ซุก ตัวอยู่ใน วังน้ำตา


    ทำไมปล่อย เราอยู่กับ ความทรงจำ
    คอยตอกย้ำ หัวใจ ให้โหยหา
    ถูกลบเลือน ไปกับ กาลเวลา
    ยังรอการ กลับมา ของคนจากไป.....
    คนที่กล้าจะพ่ายแพ้เท่านั้น...ที่จะประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่

  9. #9
    ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านมหา สัญลักษณ์ของ lukhin_inter
    วันที่สมัคร
    Sep 2007
    ที่อยู่
    อิสานใต้ ประเทศไทย
    กระทู้
    1,860
    เศร้าแท้เอื้อย....

    ยังคงตรม หม่นหมอง ยังร้องไห้
    ยังเสียใจ มากมาย ดวงใจข้า
    รอยอาลัย โหยไห้ ไม่เลือนลา
    ยังคงคอย รอเวลา เธอหวนคืน


    แม้นเป็นเพียง แค่ฝัน ยังเฝ้าหวัง
    แม้นจะเหลือ..กำลัง ใจฝ่าฝืน
    แม้นมีเพียง น้ำตา ทุกค่ำคืน
    กับสะอื้น....ในใจ.......ก็จะรอ

    อุปสรรคเป็นได้ทั้งบันไดให้ก้าวขึ้นไป...หรือ
    เป็นภูผาที่ขวางกั้น...ขึ้นอยู่กับว่าจะมองมุมไหน

  10. #10
    ยังคงรอมองทางว่าวันหนึ่ง
    คนที่แอบคิดถึงจะมาหา
    แปะคนนี้ยังรอเธอกลับมา
    สุดดีใจนักหนาถ้าเป็นจริง

    ถึงแม้วันนี้เธอจะไม่กลับ
    เธอลาลับหายไปไม่ส่งข่าว
    แปะยังรอเธออยู่ทุกเย็นเช้า
    รอเพียงเจ้าคนเดียวทุกเสี้ยวใจ::)
    ...เปรียบแม่เช่น โคมทองของชีวิต

    ช่วยชี้ทิศ ช่วยนำทาง ช่วยสร้างสรรค์

    ให้ความรัก ให้ความรู้ ชูชีวัน

    ลูกจึงมั่นกตัญญูบูชาคุณ..........เพื่อแม่ แพ้บ่ได้

หน้าที่ 1 จากทั้งหมด 2 หน้า 12 หน้าสุดท้ายหน้าสุดท้าย

Tags for this Thread

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •