ฟ้ามืดมิดจิตไหวหวั่นสัมพันธ์หาย
คำทักทายคนฝากไว้ได้หายจาก
เหลือเพียงเงาเราเองเซ้งมากมาก
เปรียบดั่งซากเถาไม้ตายไร้คนมอง
เพื่อนมากมิตรคิดไฉนถึงไกลจาก
เบื่อกันมากหรืออย่างไรไม่เกี่ยวข้อง
ไม่โผลหน้ามาสักหนคนหมายปอง
ได้แต่จ้องเหลียวมองหาใจอาวรณ์
จากไปแล้วแก้วตาขออย่าลืมกัน
หวังสักวันหันกลับมาคราคืนย้อน
กลับมาพบคบหากันดั่งวันก่อน
มาออดอ้อนวอนคำหวานกานท์กวี
อย่าปล่อยให้ราตรีนี้มีหมองหม่น
ไร้ผู้คนเขาสนใจต่างไกลหนี
บ้านหลังสวยรวยน้ำใจคนใจดี
บ้านหลังนี้ก่อนเคยมีนักกวีมากมาย
แต่วันนี้แทบไม่มีนักกวีเดินผ่าน
ปล่อยให้บ้านดูเงียบเหงาเศร้าเหลือหลาย
คนรู้จักก่อนเคยทักไม่กล้ำกราย
เหงาแทบตายเพื่อนพ้องหายได้จากลา
โปรดกลับมาเอ่ยทายทักฝากอักษร
เขียนกาพย์กลอนแทนใจไว้ต่างหน้า
สื่อความหมายบอกบรรยายพรรณา
ให้รู้ว่ายังห่วงใย เธอไม่ได้ทอดทิ้งกัน
สาวโรงงาน...คนผุฮ่าย
24-7-51
Bookmarks