หน้าบัลลังก์ศาลอาญาคราต้องจาก
เจ็บปวดมากศาลพิพากครั้งสุดท้าย
พร้อมหลักฐานด้านความรักจากทนาย
เธอต้องกลายเป็นนักโทษห้ามอุทธรณ์
สายตาเธอเย็นชาคราจ้องหน้า
คำพูดจาไม่น่าฟังดั่งครั้งก่อน
อดีตนั้นยิ่งผ่านวันใจอาวรณ์
นั่งนึกย้อนถึงความหลังครั้งงดงาม
เป็นความรักที่เปี่ยมล้นกมลจิต
ไม่เคยคิดจะแปรผันคืนวันข้าม
ธรรมชาติจะเปลี่ยนไปอย่างไรก้อตาม
จะไถ่ถามตามชิดใกล้ไม่ผันแปร
สิ่งวาดฝันนั้นยังอยู่ไม่รู้เปลี่ยน
เฝ้าพรากเพียรศึกษาหาทางแก้
ด้วยใจรักพร้อมภักดีไม่มีข้อแม้
หวังรักแท้ตอบกลับมาเวลาผ่านไป
คิดคร่ำครวญนั่งทบทวนถึงวันเก่า
ใจทุกข์เศร้าเธอเปลี่ยนไปให้สงสัย
อนาถจิตชีวิตนี้ช่างเปลี่ยนไว
คนของใจเลิกลาไปไม่หันมอง
เก็บตัวเงียบรอแก้ไขในปัญหา
ให้เวลาช่วยเยียวยาคราหม่นหมอง
เจ็บปวดลึกดึกดื่นคลั่งนั่งน้ำตานอง
ต้องเรียกร้องฟ้องให้ศาลลงอาญา
คดีความรักพลัดพรากเธอจากหาย
ให้อีกฝ่ายต้องอับอายขายขี้หน้า
เป็นตราบาปอย่างหนักรักโรยรา
เป็นปัญหาพาหัวใจให้ทรมาน
หากว่าศาลได้พิจารณาว่าความรัก
ได้ประจักษ์ชายหน่ายรักพร้อมหลักฐาน
อย่ารอช้ารีบลงอาญาพร้อมสั่งการ
โปรดประหารหญิงคนนี้ที่รักเธอแทน..
Bookmarks