กำลังแสดงผล 1 ถึง 4 จากทั้งหมด 4

หัวข้อ: แม่หมาขี้เรื้อนกับคนใจดำ

  1. #1
    ดูแลตรวจสอบเนื้อหา สัญลักษณ์ของ ฝนหลวง
    วันที่สมัคร
    Feb 2008
    กระทู้
    1,235

    แม่หมาขี้เรื้อนกับคนใจดำ

    แม่หมาขี้เรื้อนกับคนใจดำ


    เรื่องมีอยู่ว่า พี่ชิตแกเป็นคนใจดำครับชอบยิงนกตกปลาไปเรื่อย แต่ที่หนักก็คงเป็นเนื้อหมา แกกินแหลกครับแต่

    แม่แกบอกมันบาปนะลูก(ไม่สนโว้ย)

    เมื่อราว15ปีก่อนมีเหตุการณ์ที่ทำให้แกเปลี่ยนไปครั้งนั้นมีหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งครับมันมักวิ่งไปหาของกินแถวๆบ้านแกบ่อย

    เพราะบ้านแกติดตลาด พี่แกกินหมาอยู่บ่อยๆแต่ กรณีหมาขี้เรื้อนแกบอก "กูกินไม่ลงว่ะ"

    แกทำอย่างเดียวคือไล่ฆ่า แต่มันรอดใด้ทุกครั้ง (สงสัยมีของ)มันไปหาของกินทีบางทีก็ใด้บางทีก็ไม่ใด้

    คราวนั้นเนื้อแห้งที่แกตากใว้หายไป พอมองไปก็เห็นแม่หมาขี้เรื้อนวิ่งหลุนๆไป แกเดือดทันทีครับวิ่งตามไป คราวนี้ทันครับเพราะหมาขี้เรื้อนวิ่งช้ามาก

    แกทุบไปทีเดียวหมานั่นล้มลงชักทันที(แกบอกว่าหากตีตรงจุดแค่ไม้บรรทัดก็ตาย) แกทิ้งใว้ตรงนั้นไม่อยากจับแต่จะทำกินตรงนั้นกลับบ้านไปเตรียมของ

    (แค้นจัดอยากกินหมาขี้เรื้อน)ให้ผมเฝ้าไว้(ยังเด็กอายุแค่12)ผมก็มัวแต่เก็บตะขบจนลืมดู(ในใจอยากให้มันรีบไปจะได้ไม่ตาย)มันไปจริงครับหายวับไปพี่ชิตแกโกรธมากคงอยากเตะผมเต็มแก่ แต่ลุงผมแกเป็นนักเลงใหญ่และเป็นคนสอนวิธีฆ่าหมาให้ ก็ต้องวิ่งตามอย่างเดียวพร้อมบ่น"ทำไมมันไม่ตายวะ"

    พักหนึ่งก็ได้ยินเสียงหมาเห่า

    แกตามทันทีพอไปถึง ภาพที่เห็น
    หมาขี้เรื้อนกำลังจะตายมันมีลูกที่ต้องเลี้ยง5ตัวครับวัยกำลังหย่านมบางตัวยังกินนมอยู่ บางตัว
    ก็วิ่งไปคาบเนื้อที่แม่หมาขี้เรื้อนคาบไปฝาก(เห็นกับตา) ที่มันยังไม่ยอมตายเพราะต้องกลับไปให้นมลูกแม้น้ำนมแห้งกรังเอาอาหารไปให้ลูกมัน

    เรียกลูกๆเพื่อให้นมให้อาหารเป็นครั้งสุดท้ายแม่หมาพยายามอย่างดีที่สุด

    มันมองผมกับพี่ชิตอย่างขอร้อง ขอให้มันให้นมลูกเป็นครั้งสุดท้ายก่อนตาย (t t)

    ไม่อยากเชื่อนั่นคือน้ำตาของหมาขี้เรื้อน มันแค่ต้องการให้นมลูกก่อนตาย พี่ชิตไม้หล่นลงกับพื้น

    เดินเข้าไปดูแม่หมานั่น ในยามนั้นสิ่งที่แกเห็นไม่ใช่หมาขี้เรื้อน แต่แกเห็นแม่ที่ยิ่งใหญ่ที่ทนเจ็บกลับ
    ไปหาลูกแกไม่พูดอะไรทุกอย่างจุกอยู่ที่ลำคอสายตาอ่อนโยนลง

    ลูกหมาตัวหนึ่งวิ่งไปหาแกกระดิกหางให้แกอุ้มลูกหมาขึ้นพร้อมพูดว่า"ขอโทษ" พูดได้แค่นั้นแม่หมาก็ตาย เราช่วยกันฝังแม่หมา

    แกรับเลี้ยงหมานั่นไว้ ทั้ง5ตัวตั้งแต่นั้นแกกลายเป็นคนใจดีไม่ไล่ยิงนกยิงหมายิงแมวอีกแกบอก"มันอาจมีลูกรออยู่ก็ใด้"
    เมื่อ12สิงหา2ปีที่แล้วแกเอามะลิร้อยเป็นพวงไปให้แม่ทั้งๆที่ไม่เคยทำ พูดกับแม่ว่า

    "แม่ตอนผมอายุ16แม่สอนผมยังไงนะสอนอีกหนใด้ไหมครับ"

    แม่แกน้ำตาคลอพูดไม่ออก

    ไม่อยากเชื่อแม่หมาขี้เรื้อนตายไป1ตัว กลับทำให้คนใจดำอย่างแกเปล่ยนไปขนาดนี้

    จบแล้วครับขอบคุณที่ติดตามอ่านมาโดยตลอดนะครับ....ธรรมะสวัสดี

  2. #2
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ ตรี ศรีเมืองใหม่
    วันที่สมัคร
    Apr 2006
    ที่อยู่
    หนุ่มอุบล คนศรีเมืองใหม่
    กระทู้
    4,490
    เป็นบทความที่สั้นๆแต่คนที่ได้มาอ่านต้องคิดถึงแม่แน่นอนครับ บทความนี้เป็นเรื่องราวที่เศร้า และมีแง่คิดแฝงใว้ในตัว ไผ๋บ่อเคยโทรหาแม่ก็ฟ้าวโทรสาเด้อ ใกล้วันแม่แล้ว
    :welcome3"...ศรีเมืองใหม่แดนธรรมประเสริฐ ถิ่นกำเนิดหลวงปู่มั่น ลือลั่นสวรรค์ภูหล่น ยลสวยหินผานางคอย ลอยล่องแก่งจุการ งามตระหง่านเสาธงวงกลมใหญ่...">>>>> www.muangmai.ob.tc

  3. #3
    บ่าวริด
    Guest
    เป็นคนอย่าทำอะไรให้อายหมาแม้แต่ลูกในใส้ยังทิ้งถังขยะได้

  4. #4
    ฝ่ายบริหารระดับสูง สัญลักษณ์ของ พล พระยาแล
    วันที่สมัคร
    Mar 2008
    กระทู้
    6,430
    คนเราหากคิดได้ ก็คงไม่ทำบาปหรอกครับ แต่ในช่วงแว้บหนึ่ง ทำให้คนเราหลงผิด คิดผิด และทำผิด คิดได้ก็สายเกินไป และช่วงเวลาที่อยู่ในคุกมันนานเหลือเกินครับ

    เพราะฉะนั้นทำอะไรให้ใคร่ครวญให้ดีครับ เอ้อ..อ่า ๆ ๆ แต่หากตกลงกันได้ ไม่มีเรื่องมีราว ก็ยินดีครับ

    เอ๊ะ....พูดยังไง :g

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •