พระในบ้าน

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

พระในบ้าน

มีผู้หญิงคนหนึ่ง สมมติชื่อ แดง (ขออภัยเผื่อไปพ้องกับชื่อของท่านผู้ใดที่เป็นลูกที่ดีอยู่แล้ว) คุณแดง มักจะจัดอาหารชั้นดีไปถวายพระที่วัดเป็นประจำแต่กลับไม่ใส่ใจดูแลพระที่บ้าน คือ พ่อของตนเอง มิหนำซ้ำยังปล่อยให้อยู่อย่างลำบากอยู่อย่างอด ๆ อยาก ๆ เรื่องนี้ หลวงพ่อที่วัดท่านก็ทราบดี ท่านจึงคิดที่จะให้สติแก่ผู้หญิงคนนี้อยู่เสมอ

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่คุณแดง ประเคนอาหารหลวงพ่ออยู่ พร้อมกับนมัสการหลวงพ่อว่า "อาหารอร่อย ๆ ทั้งนั้นนะเจ้าคะ นิมนต์หลวงพ่อฉันเยอะ ๆ "

หลวงพ่อจึงถามขึ้นว่า "แล้วพระที่บ้านละ ดูแลดีไหม?"

"ดูแลดีเจ้าค่ะ ขัดมันวาววับทุกองค์เลย" สีกาแดงตอบ

"หลวงพ่อไม่ได้หมายถึงพระพุทธรูป แต่หมายถึงพ่อของโยม ได้ข่าวว่านำพ่อไปไว้ที่กระต๊อบหลังบ้าน ปล่อยให้อยู่กินอย่างลำบากมิใช่หรือ โยมอย่าลืมซิว่าพ่อแม่ คือพระในบ้าน ที่ประเสริฐที่สุด ให้ชีวิตเรา เลี้ยงดูเรา ให้การศึกษาที่ดีแก่เรา ท่านจะไม่กิน เมื่อลูกยังไม่ได้กิน ท่านจะหลับไม่ลง เมื่อลูกยังอยู่นอกบ้าน

พระพุทธเจ้าทรงสอนเอาไว้ว่า เมื่อบุตรบวชเป็นพระภิกษุ ไปบิณฑบาตได้อาหารกลับมา นำไปเลี้ยงพ่อแม่ พระองค์ทรงยกย่องว่า เป็นยอดบุตร เป็นลูกกตัญญู แต่ถ้านำไปให้คนอื่นรับประทาน มีความผิดตาพระวินัย ปรับอาบัติ

กลับไปดูแลพระในบ้านให้ดี " หลวงพ่อกล่าว

คุณแดง ก้มกราบหลวงพ่อแล่วเดินกลับบ้านอย่างสำนึกผิด

******************

จาก จุลสารฉบับต้อนรับปีใหม่ ฉบับที่ 1 ปีที่ 11 ประจำเดือน มกราคม 2550 กองอนุศาสนาจารย์ กรมยุทธศึกษาทหารบก