เราสามคน

[โชติ]

ฉากที่ 1
นักเดินทาง 3 คน หลงป่าไปเจอเผ่ากินคน วันนั้นเป็นวันเกิดของหัวหน้าเผ่า ท่านหัวหน้าจึงตั้งใจจะทำบุญ จึงสั่งว่า
"วันนี้เป็นวันเกิดของข้า ข้าจะไว้ชีวิตพวกเจ้า แต่พวกเจ้าต้องเข้าป่าไปเก็บผลไม้คนละ 10 ผล
ต้องเป็นชนิดเดียวกันใน 10 ผลนั้น เอาหล่ะไปได้"
เมื่อใด้ยินดังนั้น ทั้ง 3 คนรีบเข้าป่าไปทันที ผ่านไปนานพอสมควร คนแรกก็กลับมาพร้อมกับ
มะม่วง 10 ผล หัวหน้าเผ่าสั่งว่า "เจ้าจงนำผลไม้นั้นยัดไปในก้นของเจ้าทีละลูกให้ครบ โดยห้ามทำหน้าตา ใดๆทั้งสิ้น มิฉะนั้น จะถูกฆ่าทิ้ง"
ว่าแล้ว ชายหนุ่มก็ทำตามทันที แต่พอถึงลูกที่ 2 ก็เผลอทำหน้าเหยเกออกมา จึงถูกฆ่าตาย
ต่อมา ชายคนที่ 2 ก็กลับมาพร้อมเชอร์รี่ 10 ผล รายนี้ถูกสั่งให้ทำแบบเดียวกันกับชายคนแรก เขาก็รีบทำตามทันที

แต่เมื่อถึงลูกที่ 9 ก็เผลอปล่อยก๊ากออกมา จึงถูกฆ่าเช่นกัน

ฉากที่ 2

บนสวรรค์ ชายคนแรกถามอีกคนว่า
"แกหัวเราะออกมาทำไมวะ ทั้งๆที่ยัดลูกที่ 9 แล้วเชียว" ชายคนที่ 2 ตอบว่า
"ช่วยไม่ได้นี่หว่า ก็ตอนยัดลูกที่ 9 น่ะ
ข้าเห็นพวกเราอีกคน อุ้มทุเรียนตั้ง 10 ลูกกลับมา !"

[กลางทุ่งสารคาม]

จบแล้วบ่ครับ คือบ่เล่าคนที่3 ให้ฟังแนครับ

[ขอโทษที่คิดถึง...เด็กดื้อ]

ถ้าเป็นเด็กน้อย...เด็กน้อยกะสิหัวคือกันล่ะ... ทุเรียนเน๊าะ ตายคาทีเลยล่ะบ่ต้องสั่งประหารซ่ำ ... ::)::)::)::)::)

[บ่าวขาดำ]

ป้าดๆๆๆๆๆๆ บ่ น่าหล่ะ หมากทุเรียนจั่งได้สี กลิ่นจั่งสั้น