คืนนี้ฟ้าสว่างแจ้ง...แสงส่องทะรังสี...ฉันคือดวงนารี...ผู้โอ้ลำสลับฟ้อน
นามกรของหล้า...ติ๋มอำคาเป็นนามชื่อ...อำเภอเพ็ญเด้อบ่อนบ้าน...อุดรก้ำถิ่นสถาน
ขอกราบเรียนพระคุณท่าน...ที่มาเบิ่งการแสดง...เป็นแฮงใจชาวคณะ...อั่งเวทีกว้าง
ดวงไฟแสงสีเหลื่อม...เทียมเวทีสีสง่า...รวมดาราใหญ่น้อย...เหลือล้นอั่งสนาม
จารย์คำศรีบ่มองข้าม...ตามกระแสเสริมส่ง...ปรับปรุงวงบ่อยู่หยั่ง...เจริญขึ้นแม่นบ่ถอย
โตแสดงกะบ่ด้อย...มีมากเหลือประมาณ...มหาการเป็นคนเขียน...แต่งกลอนบ่มีคร้าน
นำนิทานโบราณเค้า...บทสำเนามาเผยอ่าน...เป็นตำนานภาคพื้น...ให้เห็นแท้แต่บ่อนจริง
บ้านมหาบ่อยู่นิ่ง...ให้หลิงหล่ำแลดู...ครูอาจารย์ฝึกสอน...บ่หย่อนลงแต่พอน้อย
ให้คอยดูไปเด้อป้า...ชาวลูกหลานบ้านมหา...ขอศรัทธาให้เสริมส่ง...ให้หมั่นคงส่งยู้
ซูขึ้นแม่นอย่าถอย...สำหรับโตอ่อนน้อย...ในท้องเรื่องการแสดง...องค์จันทราเทวี
มิ่งมเหสีเจ้า...ตอนนี้เนาในห้อง...นครทองกว่างใหญ่...สุขพระทัยบ่เดือดฮ้อน
สะบายเนื้อ....อยู่สุยาม...พี่น้องเอ้ย...
(บทเว้า)
ขอกราบเรียนพ่อแม่พี่น้องผู้ที่รอรับฟังทั้งหลายทราบ...ในนามของดิฉันเองกะคือจันทราเทวี
เป็นพระมเหสีของพระยาทรงธรรมที่ได้กล่าวนามไปแล้ว...มีราชบุตตรีคือเจ้าหญิงกรรณิกา
มื่อนี้ได้เวลาแล้วจำเป็นจะต้องเดินทางเพื่อเข้าเฝ้าพระสวามีในท้องพระโรงสาก่อน
Bookmarks