พุทธทำนาย
ข้อ ๑
นั้นฝันว่าวัวบักด่างทั้งสี่สด พากันแล่นถลำ มาแต่ทิศทั้งสี่ วัวบ่มีคนขับคนบาย
ปราฏว่า ตำกันตายเอาสาแท้ ๆ แล่นมาแล้วก็จึงแว่ไปคนละทาง พระจึงเทศนาแก่องค์พระยาเจ้าศาสนาเลยล่วงเข้าสอง พันปลายก็จักเดือดร้อนใหญ่ ฝนบ่ฮำข้าวกล้านาซิแล้งไง่ผง เดือนหกซิเป็นเดือนห้าเดือนเมษาสิเป็นเดือนสี่ เห็นแต่เมฆกลีบฟ้าไหลย้าวผ่าวมา มีแต่ฟ้าตั้งเค้าคือเหง่าฝนซิตก หน่อยวาโยพัดเมฆหนีเสียเสี้ยง ถึงเมื่อยามนาแล้วบ่มีฝนจักห่าเห็นแต่ฟ้าตั้งเค้ามาก็เล่าหาย
คนซิตายอึดข้าวกินกลอยนับมื้อเล่า ฝนบ่ฮำข้าวกล้า เมืองบ้านบ่อยู่เย็นเป็นนำสังขารข้อปีเดือนบ่คือเก่า พระยาเอย คนซิอึดอย่ากข้าวเมืองบ้านวุ่น ซิเกิดโจรผู้ร้ายยาดแย่งชิงของ ไผผู้มีเงินทองซินั้งยามจนแจ้ง เป็นน่าอัศจรรย์ แท้เวหาอากาศ ฝนบ่ย้อยบ่หยาดฮำไร่ฮำนาพอแต่ตั้งขึ้นมาซิหายไปวับแวบ คนซิอึดฮอดแกลบเกลือไก่ในรังผิดแต่ครั้งหลัง ๆ โลกฟ้าล่วง นี้ แม่นคำอธิบายข้อคำฝันถ้วนหนึ่งพระยาเอย เป็นดังวัว แล่นหุ้มมาแล้วก็เล่าหาย
อ้างอิง จากหนังสือ พุทธทำนาย ของ จินดา ดวงใจ
ถิ่นฐาน บ้านเฮา
อ้างข้อความนี้
Bookmarks