ไม่รู้ว่าเคยอ่านกันหรือยัง(แต่ผมกะเอามาลงสำหรับคนท ี่ยังไม่ได้อ่านเนาะ)

[ปลัดโตคนเดิม]

ข่าวเจ้าของเพลง บ่าวภูไทพ่ายรัก ต๋ายข้อล่อ เพลงที่ผมชอบมากๆๆ เพราะเป็นภาษาของผม ม่วนๆอิหลีครับ

แฟนเพลง ภูไท สะอื้น 'แสง ร็อคภูไท' สิ้นลม
ศิลปินพื้นบ้านชื่อดัง ร็อคภูไท สิ้นลมเมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2548 ที่ผ่านมา หลังป่วยด้วยโรคตับแข็ง เมียรักสุดอาลัย ขาดเสาหลักของครอบครัว โดยทำพิธีฌาปนกิจศพวันที่ 7 ธันวาคม 2548 ที่ผ่านมา

ภายหลังจากศิลปินพื้นบ้าน นายแสง สกุลโพน วัย 46 ปี ที่ออกเทปชุด บ่าวภูไทพ่ายรัก จนโด่งดังและรู้จักกันดีในภาคอีสานโดยเฉพาะถิ่นภูไทเมืองน้ำดำ จ.กาฬสินธุ์ ได้เข้ารับรักษาตัวที่โรงพยาบาลกาฬสินธุ์ เมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา เนื่องจากอาการโรคตับแข็งที่เรื้อรังมานาน และกำเริบตลอดระยะเวลา ที่ผ่านมา เจ้าตัวก็รู้ดีว่าสภาพร่างกายในการทำงานกับโรคประจำตัวที่เป็นอยู่นั้นไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้ หลังจากที่ป่วยเรื้อรังมานานจนเสียชีวิตอย่างสงบที่ จ.กาฬสินธุ์ บ้านเกิด เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม ที่ผ่านมา และได้ฌาปนกิจศพ ที่วัดป่าพุทธบุตร ต.กุดสินคุ้มใหม่ อ.เขาวง จ.กาฬสินธุ์ เมื่อวันที่ 7 ธันวาคม 2548 ที่ผ่านมา

นางวาสนา สกุลโพน ภรรยาศิลปินลูกทุ่งคนดังแห่งเมืองน้ำดำ ย้อนหลังถึงการเข้ามาสู่วงการของสามีว่า หลังจากนายแสงได้เข้าไปร้องเพลงที่ห้องอาหารสวรรค์อีสานในกรุงเทพฯ และรู้จักมักคุ้นกับค่ายเพลงเป็นอย่างดี ต่อมาหมดสัญญาจึงได้กลับมายังบ้านโพนสว่างบ้านเกิด พร้อมกับแต่งงานมีครอบครัวอยู่สักพักหนึ่ง หลังจากนั้นก็ได้กลับไปร้องเพลงที่กรุงเทพฯ พร้อมกับแต่งเพลงให้ศิลปินหลายคน

"หลังจากที่ใช้ชีวิตกับวงการร้องรำทำเพลงจนเชี่ยวชาญในการร้องเพลงและแต่งเพลง เขาก็ได้ร่วมกับ อาจารย์ หนุ่ม ภูไท ที่สนิทสนมกันและเห็นฝีไม้ลายมือกัน อาจารย์หนุ่มก็ได้มาทำธุรกิจส่วนตัวโดยเปิดห้องอัดเสียงที่ อ.บ้านไผ่ จ.ขอนแก่น และได้ออกอัลบั้มให้ในชุดล่าสุดที่มีชื่อว่า บ่าวภูไทพ่ายรัก ในช่วงปลายปี 2547 ซึ่งก็โด่งดังและเป็นที่รู้จักมักคุ้นของแฟนเพลงเป็นอย่างดี เนื่องจากความไพเราะเป็นภาษาภูไทและเนื่องจากถิ่นฐานกำเนิดก็เป็นคนภูไทยอยู่แล้ว น้ำเสียงทำนองที่ร้องจึงเป็นที่ติดปากและคุ้นหูแก่คนฟัง" นางวาสนา กล่าว

นางวาสนา กล่าวอีกว่า หลังจากนั้นสามีของตนก็ได้ออกเดินสายรับงานตามเทศกาลต่างๆ และต่อมาได้ปรึกษาหารือกับอาจารย์หนุ่ม ภูไท ว่าจะออกอัลบั้มชุดที่ 2 เพื่อแต่งเพลงเตรียมเปิดอัลบั้มใหม่ในปีหน้า พร้อมกับได้มาอยู่บ้านกับครอบครัวและรับงานไปด้วย

"ในที่สุดความฝันของเขาก็พังทลายเพราะอาการปวดท้องบ่อยๆ โรคประจำตัวที่เขาเป็นอยู่นั้นได้กำเริบ แต่ก็คงคิดว่าเขารู้ดีว่า อาการของตัวเองที่เป็นอยู่นั้นได้กำเริบอย่างรุนแรง และเมื่อวันที่ 13 พฤศจิกายน ที่ผ่านมา จึงได้พาเข้ารักษาตัวที่โรงพยาบาลกาฬสินธุ์ และตลอดระยะเวลาเกือบเดือนที่เข้ามารับการรักษาจากแพทย์ ก็ไม่มีวี่แววว่าจะดีขึ้น และซ้ำสุดประมาณช่วงสิ้นเดือน ที่ผ่านมา อาการของสามีก็เริ่มทรุดหนักและไม่ดีขึ้นเลย จึงได้ปรึกษากับญาติๆ ขอนำตัวสามีกลับมารักษาที่บ้าน และเมื่อเช้าวันวันที่ 4 ธันวาคม 2548 ที่ผ่านมา สามีเสียชีวิตลง" นางวาสนากล่าว

ด้านนาย ชีวิน กีฬา กรรมการผู้จัดการ บริษัท เกศนุติ ดิจิตอล จำกัด เจ้าของลิขสิทธิ์เพลงชุด บ่าวภูไทพ่ายรัก กล่าวว่า เมื่อประมาณเดือนกันยายน นายแสงได้บันทึกเพลงในชุดที่ 2 แต่ยังไม่ได้เห็นผลงานตัวเอง ซึ่งตนจะรีบดำเนินการทำชุดที่ 2 ให้เสร็จภายในสิ้นปี 2548 เพื่อให้แฟนเพลงได้รับฟัง

"สำหรับเพลงที่ทำให้นายแสงมีชื่อเสียงนั้นมาจากอัลบั้มชุดที่ 1 คือบทเพลง บ่าวภูไทพ่ายรัก และบทเพลง ต๋ายข้อล่อ ที่กำลังได้รับความนิยมอยู่ขณะนี้ การเสียชีวิตของนายแสงทำให้บริษัทเสียใจและเสียดายมากที่ กำลังมีชื่อเสียงได้ไม่นานก็มาชีวิตเสียก่อน อย่างไรก็ตาม ปลายเดือนธันวาคมจะมีเพลงชุดที่ 2 วางแผงเพื่อเป็นการหารายได้ช่วยเหลือครอบครัว สกุลโพน ต่อไป"


สมโภชน์ สมบัติ

สำนักข่าวเนชั่น-รายงาน

http://www.komchadluek.net/news/2005...-19371335.html

[sompoi]

ขอให้วิญญาณท่านไปสู่สุขติค่ะ..พี่น้องทางบ้านเฮาคั่นมีโอกาสกะส่อยกันสนับสนุนผลงานแน่ะเด้อ.. เพื่อเป็นการส่อยเหลือครอบครัวเพิ่นเนาะจ้า..

[ปลัดโตคนเดิม]

ขอให้วิญญาณท่านไปสู่สุขติค่ะ..พี่น้องทางบ้านเฮาคั่นมีโอกาสกะส่อยกันสนับสนุนผลงานแน่ะเด้อ.. เพื่อเป็นการส่อยเหลือครอบครัวเพิ่นเนาะจ้า..

ครับผม เพลงม่วนดี จักสิหาซื้อในแผงเทบได้บ่ ผมกะเคยแต่ฟังในบ้านมหา ม่วนอิหลีครับ

มีผู้หญิงฮ้องนำนะครับ....ไผยังบ่เคยฟังไปฟังเบิ่งคับ ( โม้นอิหลี)

http://www.baanmaha.com/community/showthread.php?t=1576

[หลานพระรถ]

มีโอกาสได้ฟังในบ้านมหานี่แหละคะ จังหวะ และทำนองฟังสบาย เป็นเพลงพื้นเมืองเหมือนกันเพลงล้านนาที่มีคุณสุนทรี เวชานนท์ และคุณจรัญ มโนเพชรที่ได้รักษ์ไว้ เป็นสิ่งที่น่ายินดีที่ได้จัดทำเพลงพื้นเมืองแสดงถึงการรักษ์ไว้ซึ่งความงดงามของศิลปการใช้ภาษาถิ่นของตน และนำเสนอความเป็นตัวตนผ่านเสียงเพลง...ถิ่นภูไทจงเจริญ...และขอไว้อาลัยต่อการจากไปของศิลปินท่านนี้...ขอจงสู่สุขคติ...