ต่อจากตอนที่แล้ว
ดินสีอรุณ
นิทานธรรมบท สำนวนอิสาน
ตอนที่ ๕
(เชยชมนารี, ฤทธีความรัก)
เชยชมนารี
ในตอนนั้น
สายพระเนตรก่ายเกี่ยวกษัตริย์ใหญ่ได้แลเห็น
เป็นที่พอพระทัยหลายบัดล่วงกรายมาแล้ว
นางนั้นเป็นไผแหล่วพงษ์พันธ์ผู้ได๋หนอ
มีคู่ครองแล้วบ่ มีผู้จองยอดหญ้าสามีซ้อนฮ่วมเขนย
อยากสิเผยจาต้านนำนงคราญสาวบ้านป่า
พระทัยองค์พระราชาคือสิเภท์แตกม้างบัดยามช้างห่างหนี
โอ้ว่าจี้เอยจี้.. ทูลหัวพี่จอมขวัญ
อยากสิชวนนางกลับไปอยู่ปรางค์ดอมอ้าย
ว่าแล้วทรงสารผ่ายฮีบเสด็จเร็วไวนิวัตน์เขตสถานถิ่น
เทศน์นิทานเรื่องดินสีอรุณมื้อนี้สิเป็นแท้จั่งได๋
บัดนี้เซาพักไว้สาก่อนบ่อนพ้อกัน
โปรดติดตามตอนสำคัญต่อกันเป็นเรื่อง
หยุดสำเนียงสำนวนแหล่สิแวลงโค้งต่าว
กล่าวไว้เพียงย่อๆ พอแล้วสิพักเซาแล้วน่า ศรัทธาโยม
ฤทธีความรัก
กล่าวถึงองค์เอกฟ้า
พระยาใหญ่โกศล เสด็จถึงเวียงวัง
โลดอั้งในพระทัยกลุ้ม ฯ
มรสุมรุมเร้า
ความฮ้อนเฮ่งมาเผา ทวีเอ้าเข้าหลายด่าน
นับมื้อทุกข์ทรมาน แนวเห็นสาวบ่ได้เว้า
คือกินข้าวขาดปลา ฯ
ว่าแล้วบ่อยู่ช้า เอิ้นใส่ไทยขุน
สูจงไปถามหา แล้วเร่งมาจงได้
ไผคือกกกอเหง้า วงศ์วานบ้านอยู่
นางมีแฟนมีชู้ สูจงฮู้ว่าสู่อัน ไทขุนเอ๋ย ฯ
นี่ละพ่อแม่เอ้ย
เพิ่นว่าความฮักกันนี้กะสุขดีแสนสิกล่าว
บ่าวและสาวหนุ่มน้อยแพงกันไว้ดั่งตา
ฮักกว่าดินกว่าฟ้าสุดสิว่าบัดสมหวัง
บัดฮักพังกะเลยเภท์ดั่งทะเลลมคลื่น
แสนสิกลืนกินได้
พ้อคนฮักยามได๋ใจกะชื่นบานแบ่ง
ฮักกันมาแฮงๆ เลยคิดเห็นแต่ดวงหน้า
ย้านเป็นบ้าป่วยตาย
อันความฮักนี้กะคล้ายบุบผชาติที่หอมหวน
ชวนให้เด็ดดมดอม ดอกดวงพวงพั้ว
บางทีมัวคือฟ้าบัดยามฝนสิสิ้นสั่ง
ยามฮักพังซังกันซ้ำ กรรมเอ้ยกะซ่างเป็น แท้น้อฯ
ในตอนนี้
พระราชากะบ่เว้นได้ตกหว่างทางฮัก
หลงมัวมักเมียเขา เมียเก่าโตกะมีซ้อน
สั่งให้ขุนจรผ่ายไปสืบสวนหลิงลายหมายซมเจ้าผู้งามยิ่ง
ขุนกะทูลความจริงว่านงค์นางมีผัวแล้วเป็นเมียแก้วคู่ขวัญ
ชายผู้เป็นผัวนั้นหากแม่นหนุ่มทุกข์จน
ทั้งสองคนฮักกันหลายแม่นตายแทนกะยอมได้
ไผอย่าหาญมาม้างความฮักของหนุ่มนาง เมียแก้วผัวมิ่ง
พระราชาทราบความจริง
พระทัยเคืองขุ่นไหม้พิโรธฮ้ายใส่ทัณฑ์
แล้วกะปูนแปลงปั้นสารสั่งบัญชา
“สูจงนำบ่าวบามาสู่โฮงวันนี้
เฮานี้มีวิธีให้ สิส่งมันไปตายอยู่วังน้ำเขตด่าน”
จบคำสั่งบัญชาการ ทั้งทหารกะเตรียมพร้อม
สิจับท้าวบ่าวบา นั่นละน่า ศรัทธาเอ้ย ฯ
ศรีเวฬุคามมุนี
sriwaylukammunee@hotmail.com
เผยแผ่ครั้งแรกที่นี่
๒๖ ส.ค ๒๕๕๑
Bookmarks