ฟ้าบ่แจ้ง

[โป้ยก่าย]

ติมเอ้ยเพิ่นว่า ทิตแฮ่งฮาน จารย์แฮ่งฮ้ายเซียงน้อยจั้งค่อยดี
มีแต่ทิตแต่จารย์เนาะหล้าอ้ายฮักกะดาย อิอิ

[ศรีสะท้าน]

ฟ้าบ่แจ้งทรงแสงสุริยาตร
ประชาราษฎร์เดือดฮ้อนแข็งข่อนทุกข์ใจ
เทียนสืบไต้กะบองส่องบ่มีเห็น สานอ
หรือว่าเป็นกรรมเวร ส่งมาเมืองบ้าน
ขุนการกว้าง เสนาหลวงแตกฝ่าย
สรรพสิ่งเฮ่งฮ้ายโฮมต้อนต่อตี
บรรพกาลแต่กี้คือเสพเมืองสนุก
บ่ห่อนมีทวยทุกข์ทั่งโถมถลาล้ำ
หรือว่ากรรมสนองแหน่นแดนสรวงสนองตอบ
ผิดบ่ชอบคั่งเค้าเลยสุมเข้าดั่งไฟ ฯ

[ศรีเวฬุคามมุนี]

ฟ้าบ่แจ้ง แสงส่องหมองศรี
ไพรีมาร ว่าการเมืองบ้าน ฯ
ขานคำเว้า ไผมันขันใส่
ใจห่อหุ้ม บาปตุ้มไล่กุม ฯ

(ขอไปทางวาทโครงสารจักหน่อยอาจารย์เอ้ย)

[ศรีสะท้าน]

ตามสะดวกคะรับผม ว่าไปโลดแนวมันม่วนและสาระสะกิดใจคะรับ ขอบคุณเด้อ

[khonsurin]

ผญา บ่ เป็น แต่อ่านแล้วได้ข้อคิดที่ดีมากๆ ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้พี่ชาย ในการแต่งผญาที่ดี มีเหตุมีผล และข้อคิดหลายๆ อย่างนะคะ

[ศรีสะท้าน]

คือตำหมากยอมาสู่กินแต่เช้าแท้นอหล้า เหอ ๆ ๆ สิบ่อุจจาระร่วงซะบ้อ

ฟ้าบ่แจ้งแสงบ่ส่องละอองจับ
เมฆาขับบดบังหลั่งไหลลามล้ำ
ฟ้าสีดำเดือนด้าวนภาหาวหุ่มห่อ
หาความใสบ่พ้อโพยมพื้นพาบเพียง

[ทองคำ]

คันแม่นฟ้ามืดครึ้ม ให้ไต้ตื่มกระบองเสริม
ให้พากันเติมไฟ ให้ส่องทางสว่างแจ้ง
พาแต่กันโสเว่า ว่ามืดเมากะส่ำเก่า
มีแต่มืดไปหน้า หาแจ้งฮ่อมใด๋
คันว่าไทเมืองบ้าน คนเฮาบ่พากันแลส่อง
มันหากสิเห็นห้อง ทางแจ้งได้ฤา

[เจ้าซายน้อย]

คันแม่นฟ้ามืดครึ้ม อึมครึมบ่เห็นฮุ่ง ให้เจ้าตื่มจูดไฟ
จังสิใสแจ้งฟ้า หนทางแจ้งสว่างใส...ตั้วเนาะ

[ศรีสะท้าน]

ฟ้าบ่แจ้ง เมฆหมอกมุงเมือง
ดำแดงเหลือง ขุ่นมัวกลัวย้าน
ผีสิงหว่าน แฮงหาญผกจอบ
เป็นหมู่ปอบชะมบฮ้าย หลายล้นแก่แดง
มันหากแงงโงเข้า เนาอิงสิงสู่
ไผบ่ทันห่วงฮู้ สิตายเมี้ยนหมิ่งมร เสียแหลว

ผกจอบ(แอบซ่อนตัว) หว่าน(ว่าน) ชะมบ(ภูตชนิดหนึ่ง ปอบ) แงงโง(วกเวียนตรงเข้ามา)

[โป้ยก่าย]

บ่แจ้งจักเทื่อกะยังว่าพี่น้องเอ้ย
ตกเหมิดมื้อเหมิดคืน เหมิดคืนเหมิดเวน
ไปใสมาใสกะยากจะแม่นดีฮ้ายขาดฝนปีนี้
หลูโตแต่ผู้เพิ่นน้ำท้วมเฮือนนั้นหละ
ใคแน่แต่เฮือนผู้ข้าอยู่เทิงโนนท่วมบ่ฮอด