ฟ้าบ่แจ้ง

[Queenie]

เขียนดีทุก ๆ คน เลย เก่ง ๆๆๆๆ:g:g:g
ผู้ได๋ ๆ กะบ่ดีน้อ คนไทย นับมื้อกะสิเลวลงเรื่อย ๆๆๆ

[ไอ้เก่ง คนเลย]

.......เมืองประชา สุมื้อนี้เป็นไปในลายต่าง....พี่น้องเอ๊ย
ความสัมพันธ์ บ่กล่าวอ้าง เบิดสิ้นมอดไป
.......ความสดใส สูญสิ้น ผืนแผ่นดินมีแต่เลือด
เบียดเบียนกัน ก่อได้ เฮ็ดให้บ่เจริญ
.......คือหงษ์เหิร บ่เถิงฟ้า กางปีกไปกะบ่เด่น...พี่น้องเอ๊ย
ไผ๋สิเห็นลายปีกเจ้า ย้อนบินได้แต่บ่สูง
.......เปรียบคือ คนบ่มักรุ่ง เถียงกันบ่เหน็ดเหนื่อย
เอาชนะกันอยู่เรื่อย ประสงค์แท้แม่นอิหยัง
.......ให้คิดเห็นลูกหลานบ้าง จำติดตาจนเติบใหญ่
พฤติกรรม พ่อเฮ็ดไว้ พฤติกรรม ลุงเฮ็ดไว้ ซั่วซาดแม่นบ่ควร
.......เกิดเป็นคนนี้ล้วน บุญเฮาแต่งเฮ็ดกรรมดี....พี่น้องเฮ๊ย
ท้าวพระญาเทวี เพิ่นได้เห็น จั่งควรได้
.......ให้เป็นคน ในโลกนี้ มนุษย์มี ได้แม่นซื่อ....ซั่นแหล่ว
ถ้าเบิดบุญไปแล้ว เอาได๋สร้าง สิเฮ็ดกิน
.......หากแผ่นสูญสิ้น สิเสียใจแม่นโอ้อ่าวเด้......พี่น้อง
หยดน้ำตาเป็นสายเลือด แสนเสียดายสิบล้านครั้ง บ่มีได้ สิต่าวคืน
.......หากบรรพบุรุษ เพิ่นได้ฟื้น คือฝันดอกได้หว่า
คือสิเสียน้ำตา ให้ลูกหลานในภพนี้ แม่นได้กล่าวถึง
.......หากไผ๋ยังบ่ทันซึ้ง ประวัติศาสตร์ ให้อ่านเบิ่ง
ให้อ่านเถิงแก่นเนื้อ สิได้ฮู้ดอกส่องเห็น
.......อันกรรมเวรในโลกนี้ มีจริงดอกคือหว่า....พี่น้องเฮ๊ย
บ่มีแผ่นดินสิให้ฝัง บ่มีดินสิกลบหน้า กะเห็นแล้ว ให้นึกตรอง.....มีแล้วให้นึกตรอง.....พี่น้องเฮ๊ย...พี่น้องเอย........

[ศรีสะท้าน]

ว่าไปท้าว ว่าไป พ่อใหญ่มัก ผู้สาวกะมักนำ อิ อิ (มักผญา)

[เจ้าซายน้อย]

ประชาชนทุกข์ก้ำ กลับเกิดจราจล
ประชาชนทั้งเมือง เกิดขุ่นเคืองกันวุ่น
ฟ้าเคยไสเลยเป็นขุ่น ใจเป็นบุญเลยเกิดเปลี่ยน
มาลาเดือนอยู่ฟ้า เคยแจ้งกะบ่ไส...บ้านเมืองเอย

[ศรีสะท้าน]

ฟ้าบ่แจ้ง แสงบ่ฮู่งในกรุงศรี
หรือจักเถิงกาลกลี กระหน่ำตีเติมซ้ำ
หวนเห็นคำอันตกท้อน พยากรณ์สิบหกกล่าว
ปัถเวนท์ท่านท้าว สุบินเบื้องเรื่องฝัน

ฟ้ามืดคื้ม มัวหมอกบังบด แท้แหลว
ปานใดนอสิลาลด ฮุ่งแสงใสนั้น
อัศจรรย์เศิกสร้าง กลางเมืองเคืองเคียด
ฝูงหมู่เขียดอีโม้น้อย คอยถ้าฮับกรรม พระเฮยฯ

[khonsurin]

ความสามัคคีคือพลังสร้างชาติ

[เจ้าซายน้อย]

คิดเบิ่งเด้อ..
ใต้เคยเย็นกลายเป็นฮ้อน นอนนั่งบ่เป็นสุข
พอปานไฟลามลุก ทุกข์ทนไปเทิงแคว้น
ตกหว่างแดนเหนือใต้ น้ำไหลมาปานฟ้าฮั่ว
ตกหว่างบัวไปอยู่ใต้ ขี้ตมพื้นแม่นที
ตกหว่างคนยุคนี้ อยากมีลื่นบรรดาศักดิ์
ตกหว่างคนบ่จงรัก ได้ภักดีแต่คำเว้า
ตกหว่างเอาหว่างได้ สิขายไฟ ให้ไหม้พ่อ
ตกหว่างคนสอพลอ ได้แต่ยอแลบลิ้น ถวิลได้อิ่มบ่เป็น
ตกหว่างคนสิได้เค้น แค้นคั่งนำเงินตรา
ตกหว่างปลาสิกินแมว เบิ่งอีแหลวลงบ้าน
ตกหว่างกาลตะเว็นคล้อย ถอยลงบ่อยากโผล่
ตกหว่างคนบ่อาจโส มีปากโสจาบ่ได้ จัญไรพ้อพบกัน
ตกหว่างดินสิห่างบ้าน สถานที่เคยอาศัย
ตกหว่างไฟบ่มีสี บ่ฮุ่งมีแสงได้...พระเฮยฯ

[หนุ่มเหงาคนไกลบ้าน]

ฮักสามัคคีกันเด้อครับ

[แก้วแก่นหล่า]

ฟ้าบ่แจ้ง พระจันทร์มืดบังบด สุริยายอแสงเหลื่อมงำสุเมรุซ้อน สอนลอนเลื้อยคำคนปิ้นไป่ ใจโกรธก้าหมายฆ่าซิงกัน สองฝ่ายปั้นแต้มแต่งแสดงไข บ่มีไลลาลดเลิกลาเลยพาม้าง กลางนครกว้างเมืองหลวงคนซ่า ห่าสิกินคอบบ้าน ผีพาลฮ้ายสิอยู่สิง