เพลงค่ำพร่ำครวญ


เพลงค่ำพร่ำครวญ


ลมเหนือพาให้เหน็บหนาวหนักหนา
น้องห่มผ้าต้องพึ่งกันหลายผืน
นั่งอิงผิงไฟฟอนกับกองฟืน
จำต้องฝืนเพราะเราเหงาในทรวง


กับลมหนาวห่วงพี่เหงาเหลือแสน
ความหวงแหนห่วงหาพาเฝ้าห่วง
หวงลมห่วงลมพัดให้ใจลวง
ฟากฟ้าสรวงห่วงอ้ายจึงเศร้าซม


สองเราอยู่ร้างไกลใจห่างนัก
ต้องฝืนหักกล้ำกลืนฝืนใจข่ม
วอนรักจากฟ้าไกลถึงใจคน
ฝากให้ลมบอกอ้ายให้เข้าใจ


เพลงยามค่ำพร่ำครวญให้เพ้อหา
ถึงอ้ายว่ารักมากอย่าสงสัย
รักอ้ายแล้วก็รักตลอดไป
แม้จะไร้ความหวังน้องยังรอ


อ้ายเคยกอดตอนผิงที่กองไฟ
พร่ำเพ้อให้รออ้ายลืมแล้วหนอ
อ้ายจากไปหนไหนไม่พะนอ
น้องต้องรอเก็บช้ำสุดทางเดิน


อ้ายจ๋าจากพรากน้องให้หมองหม่น
ฤดีดลให้รักแล้วหน่ายแหนง
น้องทุกข์ท้อทรมานแลคลือบแคลง
ดินระแหงเพราะเหือดน้ำหลากมา



ขอน้ำใจน้อยนิดคิดถึงน้อง
อย่าให้ช้ำขุ่นข้องกว่านี้หนา
น้องทนทุกข์กับความเหงาเศร้าอุรา
ขอวอนมาให้อ้าย จงใคร่ครวญ



เพลงค่ำพร่ำครวญ