อะหัง แปลว่าข้า ขอวันทาก้มกราบ
ทั้งนักปราชญ์ใหญ่น้อย อีกทั้งช้ำ ผู้อ่านนำ
ข้าขอจักกล่าวกั้ม ในเรื่องศาสนาพุทธ
บ่อได้หยุดทางกลอน สิแต่งไปบ่อรอช้า
อดสาฟังเอาเด้อป้า ผญาหลานผู้หัดใหม่
คือจังกับไก่น้อย คือ....จังกับไก่น้อย...
สิขันได้แน๋บ่อน้อ เว้าเรื่องท้อ... บ่อมีดอกทางผญา
มีแต่ว่าสิเขียน เปลี่ยนไปบ่อมีเว้น
ตกยามเวน ยามเช้า อยากลองเขียนเบิ่งคือเก่า
อยากฮักษาฮีตเค้า ครองผู้เฒ่า แต่เก่ามา
ตกมาบ่อนนี่น้า... อย่าลืมฮีตครองหลัง
ฮีตสิบสองอย่าสิพากันลืม ดอกเด้อ..ประชาท่าน
หูอยู่นา ตาอยู่บ้าน ประชาท่าน อย่าหลื่นครอง
ฮีตสิบสอง...ครองแต่เค้า พากับจื่อ จำเอา
อย่าไปมัวเมาหลง พุทธองค์ กะยังเว้า
ศาสนาจวนเข้า สองพันฟ้าสิลั่น
จังว่าเมืองสวรรค์ สิกลายเป็นป่าช้า พระยาบ้านสิลักหนี
ตลอดทุกมื้อนี้ผีต่างเห่ว เลวตามกัน
สวรรค์เป็นสนามรบ ฮบปีสิมาจ้อ
ตกปีชวดมาหนี่ ยังจักปีล่ะเจ้าว่า
ตรงกับศาสนา พุทธกาลอ่านอ้าง วางไว้ท่อใด๋
ตกฮอดปีกราบไจ้ ใกล้แล้วไป๋ จอกุน
หมุนพอปานกรงหัน ปั่น ปวน ควันเอ้า
คนสิไหลมาเข้า จอกับกุน คนสิวุน
พอปานเส้นข้าวปุ้น คนสิวุ่น วุนกัน
ศาสนาจ้อจั่น มันสิแม่นจริงใหม ใกล้สิถึงพระยาธรรม ผู้สินำมาล้าง
สิมาทางเปลวฟ้า เหาะมาเวิ่น ๆ
เพิ่นสิถือเอาเขิง มาฮ่อนเอา บ่อฮู้ ถ่าดูถ่อนหมูเฮา
ห้าร้อยแปดสิบเก้า เข้าว่างร้อยพรรษา
สิมาทำสงคราม หน่อพระธรรมสิมาคั้ม
พากันจำศีลห้า ภาวนาไว้แน่ เด้อคุณพ่อคุณแม่
ตักบาตรและหยาดน้ำ คอยถ่าพระเมตไตย
ตอนนี้มาฮอดใกล้ จวนสิจวบปีสามพัน
ปีที่โลกาหัน เปลี่ยนไปทุกวันมื้อ
สังบ่อคือสมัยพุ้น คราวลุนสมัยก่อน แท้น้อ..
สมัยก่อนพุ่นน้า.. คนผัดเข้าแต่วัดวา
ไขวาจามาถึงนี่ ขอหยุดลงโค้งอ่วย
จั่งว่าตอนหน้าพุ้น. จั่งว่า..ตอนหน้าพุ้น...
สิมาเม้าท์...สิมาเว้า... อีกต่อไป..เด้อครับเด้อ..
Bookmarks