ต่อไปนี้ขออนุญาตคัดคำเฒ่าเก่ามาไว้เด้อข้าน้อย
(เป็นตัวอย่างในการแต่งโคลง-กลอนอ่านได้ดีทีเดียว)

พรรณาเมืองเป็งจาน

ปางนั้น ก็หากลือเป็งจาน ยอดเมืองนครกว้าง
โฮงๆ เหลื้อม มณีโชติใสส่อง
หยั่งๆ ย้อย คำเหลื่อมหมื่นแสน
มีทั้ง ฮูปนาคเกี้ยว สับสอดกุมภกันฑ์ แลเยอ
มังกรเฟือ นาคลายกุมเกี้ยว
มาลาซ้อน ซอนเครือเกี้ยวกอด
ลายดอกไม้ เลียนก้านแส่วสน
สะพากพร้อม เดียระดาษกินนะรอน แลเยอ
ยกปีกหาง เพื่อฟอนสาวแก้ว ฯ

บั้นสีทนต์คิดฮอดมโนราห์

โสมเสลาแก้ว มโนราห์นางนาถ เฮียมเอย
น้องยังคึดอยากฝั่น แฝงพี้ดั่งอวน บ่นอ
พี่ก็คึดฮอดน้อง น้ำตาหลั่งรินไหล พี่แล้ว
ทุกข์แต่ไกลเมืองมา พรากนางนอนแล้ง ฯ

(สีทนต์ มโนราห์)