อิดอ่อนล้า กายาหนักเหนื่อย
หัวใจเมื่อยก่อกลุ้ม สุมฮ้อนอ่อนระอา
พักก่อนเด้อน้องหล่า เอาเวลาหาเทียวท่อง
พักสมองมืดตื้อ พอเติมหมื่อตื่มแฮง
ออกไปเปิดฟ้าแจ้ง แสงส่องละอองสี
เป็นยาชูชีวี ได้ต่อสานงานเจ้า
อย่ามัวอึดอัดเศร่า จมความเหงาเอ้าหงำอยู่
หนีจากมืดอูดอู้ หาทางสู้ที่ส่องใส
Bookmarks