การรอคอยเป็นเรื่องที่ทรมาน ... โดยเฉพาะการรอคอยที่จะกลับมาพบกัน ... หรือรอคอยใครสักคนที่จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

เพราะในเวลาแห่งการรอคอยนั้น ... มันมีมากกว่า 24 ชั่วโมง ... และเข็มนาฬิกาก็เดินเร็วกว่าเป็นเท่าตัว

จากเวลาที่นานอยู่แล้วจึงนานยิ่งกว่า ... และการดำเนินชีวิตระหว่างการรอนั้น ... ก็มีตัวแปรมากมายที่จะทำให้คนเปลี่ยนไปอยู่ทุกขณะ

เพราะคนทุกคนมีพื้นฐานความเหงา ... และโดดเดี่ยวอยู่ในตัวเอง พอๆกับความอ่อนไหว

เป็นโอกาสที่ดีที่จะใช้ระยะห่างเป็นเครื่องวัดความรู้สึก ... พิสูจน์ความแข็งแรงของความรัก
วัดการกระทำ...ความเสมอต้นเสมอปลายและความอดทน

ด้วยเงื่อนไขของความลำบากของกาลเวลา แล้วตัดสินว่า....การรอคอย จะคุ้มค่าหรือไม่

-+-+-+-

เวลาที่ชาวประมงเลี้ยงหอยมุข ... จะต้องใช้เวลาเนิ่นนาน ... แต่เขาก็สามารถรอคอยได้อย่างไม่น่าเชื่อ

เพราะเขารู้ว่า เมื่อไหร่ถึงเวลา ... ที่มุกสามารถนำมาร้อยเป็นสายสร้อยได้ ... ย่อมเกิดค่ามหาศาล

ชีวิตจึงจำเป็นต้องรอคอยใครสักคนให้ได้ ... หากรู้ว่าเป็นใครสักคน ... ที่มีค่าพอให้รอคอย

ไม่ว่าการรอคอยนั้นจะใช้เวลานาน แค่ไหนก้อตาม........

( * ขอบคุณบทความดี www.saranair.com ค๊า )

-+-+-+-

ช่วงเวลาที่หายไปในทุกวัน

ฉันให้ความสำคัญกับมันเสมอ

เรื่องเก่าๆ ภาพเดิมๆ เกี่ยวกับเธอ

ไม่เคยลบพร่อเบลอจากหัวใจ

~ ~ ~ ~

วันนั้นที่เธอจากไปแสนใจหาย

มีน้ำตามิรู้วายจนวันนี้

ได้ยินไหม อยากบอกเธอ .. ว่ายังรอเธออยู่นะคนดี

ช่วยหน่อยเถอะกลับมาที

... กลับมาเป็นลมหายใจให้ฉันเหมือนคืนวันที่ผ่านมา

๐ เ ว ล า ที่ ห า ย ไ ป ๐