ข้าวดอเหลืองพวมก้มหัวลมหนาวน้ำหมอกซุ่ม
มรสุมผ่านย้ายฤดูพ้ายเปลี่ยนผัน
สุริยันห์ยามเช้าทอแสงเหลืองอร่าม
น้ำขาดวังนาฮ้อมน้อยปลาข่อนท้อนใส่ตม
ลมพัดกอข้าวล้มคือผืนพรหมปูลาด
ธรรมชาติแต่งแต้มแซมพื้นกระทบแสง
ผักกะแยงแจมหญ้านำคันนาอวดกลิ่น
สิ้นวัสสาผ่านพ้นเหมันต์เคลื่อนเปลี่ยนฤดู
นกเขาคูขันคู่งอยคอนเอิ้นหาคู่
คือจั้งคนพรากซู้คึดเห็นหน้าผู้อยู่ไกล แท้น้อ



พวม แปลว่า ใกล้