กว่าจะมีข้าวอยู่ในยุ้ง กว่าจะเป็นเม็ดข้าวอยู่ในจาน
พวกเขาต้องทำงานหนักปานใด มีใครรู้บ้าง
รอยยิ้มเริ่มมีเห็นเปื้อนใบหน้า หลังจากที่ผลงานเริ่มปรากฏ
ถึงแม้นเราจะไม่ได้เกิดมาคู่กัน แต่เราก็จะเคียงคู่ร่วมเดินทางไปจนสุดหนทางเดิน นะสัญญา
" เดินทางบ่สุดเส้น อย่าถอยหลังให่เขาเหยียบ ตายกะตายหน้าพุ่น เขาสิเอิ้นวาหาญ "
โอ้...ชาวนาที่รัก
ถ้าเธอเหนื่อยนัก อยุดพักเสียก่อน
ล้มตัวลงนอน (เว็น ) บนเถียงฮ่างหลังนี้
เถิดเอย....
Bookmarks