เล่นกลอนอักษรศิลป์

[ศรีสะท้าน]

อ้างถึง:อั่น..ท่านอาจารย์ศรีฯ เห็นว่าเป็นกลอน ก่ะเลยขี้ค่านแก้ให่บ้อ คั่นเป็นแนวอื่น สิแก้ให้ไว ๆ อยู่ดอกน้อ...?

...อย่าปากแฮงหลาย อีนาง(หญ้านาง)มันสิป้อยข้อย..โอ๊ยเนาะ เจ้ากะดาย...

เว้าหยอกเหล่น พอเป็นผญากล่าว
อันว่าศรีฯแก่นท้าว สะหยองห่าวกล่าวกลอน
คำสอดซ้อน กลอนสอดแซมอักษร
รจนาบทกลอน กล่าวไปเกินอ้าง
ขอเป็นทางเทียวดั้น อัศจรรย์ให้โลกส่า
บ้านมหา บ่อนนี้ บ่มีมื้อสิหล่ายเพ ซั้นแหลว

[หญ้านาง]

อิพ่อ
นางอาฆาตเด้อขั้นแก้ให้ผุอื่นบ่แก้ซ่อยกลอนนาง 55555555555555
กะกลอนกี้อีพ่อสีเผิ่นมากล่าว
ปวงปะชาชาวบ้านกะพอย้องว่าม่วนหลาย
เทิงมหาหมู่บ้านอีพ่อสีเผิ่นเป็นหนึ่ง
เผียบคืออึ่งโตน้อยเสียงฮ้องฮอดสวรรค์ อิอิ(ย้องอีพ่อ)

[ศรีสะท้าน]

นางนาดน้อย น้องหนึ่งมาวน
กล่าวกลอนกล ออกเอาโอยอ้าง
ถมทางท้าง ถางทางถิ่มถุ่ม
นางจาตอบโต้ ตามเตื้องต่อตอย

ว่าสินอนแล้วเด้หล่า สังมาจาคำต่อไต่
ว่าจั่งใดนออีหล่า สังมากล้ารบกวน..ฮ่วย

[หนุ่มน้อย]

แก้อีหยังกะแก้ได้ อย่าแก้ซิ่นฮัดเอิ๊ก ยามบักเถิกมันแนมนำ สิซ่วนเซเพม้าง
สิหาทางมาเว้ามาแซวเจ้าซ้อนฮ่วม อย่าหลวมตัวกับบักอ้าย ตายแท้แม่อีนาง
(เหอ...ๆๆๆๆๆ)

[บ่าวจ้ำ]

อย่าอยู่อย่างเย่อหยิ่ง.................ยโส
ก่อเกียรติ์แก่กายโก้...................เก่งกล้า
ต่อแต่ตั้งต้นโต........................เติมเต็ม...ต่อตัว
นานเนิ่นน้องนับหน้า..................น่านับ...นายน้อง

แข็งข้อข่มขมขื่น......................ขัดข้อง
มิตรไม่หมายมัวหมอง................แม่นมั่น
ที่ท่านทนเท่าทอง....................ท่วมทั่ว....เทียวท่าน
ไหนน้อยน่านึกนาน...................นึกนั้น...แน่นอน

[หนุ่มน้อย]

อุกอั่งเอ้าอ้อนออดเอียงอาย ซายซมซานซอกซอนเซซ้น
สาวเสแสร้งสรวลเสสมส่า วาดหวังหว่าเวียกวุ่นวนเว้าหวั่งเว
อ้อนออดเอิ้นเอาแอบอิงอก ยินยอยก หยอกเยิน ยอย่อง
นางนงค์น้อย เนิ่นนาน นวยนาด ปัดปากป้อง ปลายปลิ้น ไป่เป็น
:heart::heart::heart:

[ไทสกลฯ]

ระวังแหน่เด้อนาง(หญ้านาง) ...ตอนนี่สางเพิ่นพวมหลับ
ย่างย้ายหือยามหยับ ....ให้หยองจับอย่าเอ็ดอึง
อันสางบ่แม่นแย้ ...อย่าไปแหย่อย่าไปดึง
หลับน้อยหนังตาตึง ..เพิ่นสิไหลหลั่งไห้โย้ย..::)
(เอากล้วยมาออย เพิ่นก่ะบ่เอาดี้..)

ขอบังอาจ แซวผู่ลางคน..เหอ ๆ

[แก้วแก่นหล่า]

อุกอังเอ้า เอ้าอังทังกาย
ฟูมฟายคิด เหมือยมโนนำเนื้อ
เสียศรีเศร้า เหงาใจให้จ่ม
อมอกโอ้ อูดอั้นตันทรวง
เหงาง่วงเศร้า มีปากจาดอม
ตอมใจจิต คิดนำคำฮ้าย
หลายคำต้าน มารคำเว้าว่า
พอปานฮ่าฮาดเนื้อ ฮนฮ้อนบ่ม่อนใจ อ้ายศรีเอย .......

[สหายพง]

เมื่อมั่งมีมิตรมากมายมาหมายมอง
เมื่อหม่นหมองมิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อมั่งมีมิตรมุ่งมองมา
เมื่อไม่มีแม้หมูหมาไม่มามอง..บู้ยๆๆๆๆๆๆ

[บ่าวจ้ำ]

ส่งเสริม..สู่..ส่วนสร้าง.................สดใส...ส่อสวย
ส่อเสียด..สู่..สาวไส้.....................ส่อสั้น
สรรเสริญ..สู่..เสริฐสาย...............สูงส่ง...ส่อสูง
สืบสาน..สู่..สร้างสรรค์...............ส่อสร้าง...สีสัน

๒๓ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๕๒