ทอดทิ้ง

[สาวเมืองชล]

.................คำว่า ทอดทิ้ง คำนี้...................มันมี มากมาย ปัญหา
ทอดทิ้ง เพราะหมด น้ำยา...................หรือว่า เจอคน ใหม่แทน
ทอดทิ้ง เพราะความ เบื่อหน่าย...................หรือว่า เพราะความ หวงแหน
ทิ้งกัน เพราะเงิน ขาดแคลน...................หรือว่า เป็นแฟน สำรอง
.................คนที่ ถูกเธอ ทอดทิ้ง...................ที่จริง ไม่เคย หม่นหมอง
น้ำตา ที่ไหล เอ่อนอง ...................แค่ร้อง เพราะความ ดีใจ....
ได้แต่ปลอบตัวเองในวันเหงา...................ทรุดตัวลงตรงมุมเก่า-เก่าของฉัน
ข้างหน้าต่างบานเดิม..ตรงนั้น...................คือที่ที่ทำให้ฉันได้พบเธอ
................จำได้ไหมบทเพลงของเรา
ที่เธอร้องให้ฉันฟังเบา-เบาเสมอ-เสมอ
ใต้ต้นไม้ใหญ่..ที่เรามักไปพบเจอ
กับเก้าอี้สีขาวที่ฉันและเธอ..นั่งข้างกันเสมอมา
..............…ในสวนดอกไม้หลากสี
ฉันมักชวนเธอมาเดินเล่นที่นี่..เมื่อเธอมาหา
ฉันชอบวิ่งไล่จับผีเสื้อหลากหลายพันธุ์นานา
แล้วเธอมักจะบอกกับฉันว่า..อย่าซนสิจ๊ะคนดี
.................…ข้างสระน้ำใหญ่ที่อยู่ใกล้-ใกล้
ซึ่งฉันมักจะได้..ฟังเธอเล่านิทานที่นี่
ฉันเอนตัวหนุนตักเธอ แล้วก็เผลอหลับไปทุกที
ภาพอดีตเหล่านี้..ยังคงชัดเจนในใจ
........................แต่มาวันนี้..ฉันไม่มีเธอ
ภาพทุกภาพที่ได้เจอ..จึงมีแต่ความร้าวไหว
ฉันเหงา..รู้หรือเปล่า..แต่ไม่รู้จะบอกเล่ากับใคร
กลับมาจะได้ไหม..อย่าทิ้งฉันไว้ ให้ต้องเดียวดายอีกเลย
........................นับแต่นาทีนี้..หัวใจจะมีแต่ความว่างเปล่า
ปล่อยความเงียบเหงา..บอกเล่าเรื่องราวความเป็นฉัน
จะไม่ร้องไห้..ไม่หลั่งน้ำตา..ไปกับความเหว่ว้าของคืนวัน
เธอเป็นแค่ชิ้นส่วนความผูกพัน..ฉันก็ยังมีจมูกของฉันไว้หายใจ