เส้นขอบฟ้า...ตอนใกล้ค่ำ

[khonsurin]

เส้นขอบฟ้า...ตอนใกล้ค่ำ





มองดูเส้น ขอบฟ้า ยามใกล้ค่ำ
ดูเส้นดำ พาดผ่าน กั้นขอบฟ้า
ซีกหนึ่งของ แสงทอง เรื่อเรืองตา
ซีกหนึ่งพา มืดดำ ประหลาดใจ

ขอบฟ้า..ณ แดนย่ำ สนธยา
ชวนให้พา ฉงน ว่าไฉน
ว่าขอบฟ้า เปลี่ยนไป แต่ยามใด
ชีวิตใน โลกกว้าง ไม่ต่างกัน

เหมือนกับใจ คนนั้น มีอยู่สองด้าน
ด้านหนึ่งนั้น ช่างสด และสีสัน
อีกด้านหนึ่ง ชีวิต ดูด้านดำ
กับความคิด ดื่มด่ำ สองด้านจริง

มองความคิด ของคน ช่างประหลาด
มีอำนาจ คิดค้น ไปทุกสิ่ง
ทั้งสิ่งดี ที่คู่ ชีวิตจริง
สิ่งร้ายยิ่ง คิดมาก ประหลาดคน

อิสระ ความคิด ก็ทำได้
กั้นจิตใจ ไม่อยู่ เลยสักหน
แม้ฟ้าแจ่ม ก็ยังมี ด้านมืดมน
ดูสับสน คู่กัน ทุกคนไป

เส้นที่กั้น ขอบฟ้า ยามใกล้ค่ำ
แสงสีดำ กั้นทอง ให้สวยใส
แต่ความคิด ของเรา มืดมนใย
ก็เพราะใจ ทำเราช้ำ ยากทดแทน

อาณาเขต ขอบฟ้า ดูกว้างใหญ่
ห่อหุ้มใจ ให้เล็ก ลงเหลือแสน
ดูตัวเรา เท่านี้ ในดินแดน
ในอ้อมแขน สองด้าน กว้างสุดตา








[fm]http://www.hotlinkfiles.com/files/2058451_9m1dj/hermaidonthermairooKattaliya.swf[/fm]

[โชติ]

ยืนมองเส้นขอบฟ้ายามเย็น
ที่ฉันเห็นกับเป็นเส้นขอบตาของเธอ
แสงสุดท้ายแห่งวันผ่านไปแบบนี้เสมอ
เหมือนกับเธอผ่านเข้ามาแล้วผ่านไป
....

[khonsurin]

คนบางคนมองไปให้ฉงน
พินิจดลคนมีสองด้านหนา
เราคนบ้านนอกถูกหลอกซ้ำช้ำอุรา
เพราะสองด้านคนมองแตกต่างกัน

มองอย่างไรเรานี่ช่างแสนโง่
ถูกหลอกแล้วหลอกเล่าเขาเย้ยหยัน
จะมองดูต่อไปขอบฟ้านั้น
มีสองด้านต่างมุมให้ดูชม

คงต้องดูว่าต่อไปให้ระวัง
เมื่อพลาดพลั้งขึ้นมาได้ไม่ขม
คนบางคนไม่รู้ให้นิยม
เขาไม่ข่มถล่มเพราะไม่ถี่ถ้วน

ฟ้าด้านมืดย่อมมีด้านสว่าง
เข้าใจบ้างจะได้ไม่หัวขวน
มองต่อไปต้องคิดพินิจชวน
คงต้องหวนพินิจคิดนานนาน

[khonsurin]

มองดูคน ระคน มีสองด้าน
ทั้งมืดผ่าน สว่างใส ไร้เดียงสา
มืดด้วยโลภ ใสด้วยใจ แห่งศรัทธา
ตามประสา คนคือคน ระคนกัน

ท้องฟ้าสร้าง เส้นทาง บนขอบฟ้า
แบ่งนภา ดินต่ำ ฟ้าสร้างสรรค์
กันเขตแนว แดนฟ้า พร่ำรำพัน
แดนดินต่ำ ไกลฟ้า ที่เขตคาม